Ерте жастағы балалардың бұл әдеті білуге деген құмар-
лығының және дене мүшелерін ойын түрінде басқару
нәтижесі болып табылады. Жеті жасқа дейін әрбір онын-
шы балада байқалады.
Көптеген жағдайларда жыныстық қозу ілесе жүрмей-
ді. Ересектер бұл
әдетті баланың бұзылғандығының,
шамадан тыс жыныстық қозғыштығының белгісі ретінде
қабылдап, айыптайды. Алайда, үш жасқа дейін бала,
шындығына келгенде, жыныссыз. Өзін ер
немесе әйел
жынысымен сәйкестендіру кейінірек, тұлғалық қалып-
тасу барысында орын алады. Үш жасқа дейін бала дәл
жыныс мүшелерін тітіркендіретінін білмейді. Ол үшін
мұрын, кіндік, жыныс мүшесі –
тек дене мүшелері ғана.
Кез-келген жастағы балалар кейде тіпті
адамдардың көзінше де,
не істеп жатқанына есеп бермей, онанизммен айналыса алады.
Бұл «зиянды әдеттің» негізгі себебі – мазасыздық және жүйке
жүйесінің күйзелісі, мұндай баланың қорқыныштары тым көп
болуы мүмкін. Не болмаса, ол басқа балалармен және қор-
шаған әлеммен байланыс таба алмайтыны үшін
өзін бақытсыз
сезінеді.
Кішкентай баланың ұзақ
түбекте отыруына жол
бермеңіз. Баланың іші
қатпауына қолдан келген
шараны қолданыңыз –
әйтпесе, бұл онанизмнің
бастау алуына түрткі
болады.
Баланың
жылан құрттары
болса, олардан құтылыңыз.
Бала өзіне сыймай қалған
киім кимеуі тиіс, киімнің
тігістері денеге қадалмауы,
киім қыспауы тиіс.
Қышыма болмауы үшін бұт
арасының
және аяқ таза-
лығын мұқият қадағалаңыз.
Бала пижама емес, аяғының
ұшына дейін түсіп тұратын
жейде киіп ұйықтағаны
жөн.
Бала ойынға кірісіп кетіп,
несеп
шығаруды кідірт-
пеуін қадағалаңыз. Мұндай
кідірту жыныс мүшелері-
не салмақ түсіреді, іштің
төменгі жағында ауырлық
сезімі пайда болуына және
нәтижесінде – онанизмге
әкеледі.
124
Достарыңызбен бөлісу: