оған «ақымақ» оқушы ретінде қарайды. Оның өзін кез келген жаңа оқу материалын игеруге
қабілетсіз деген пікірі күн өткен сайын нығая берді. Сабақтағы «үлгермеушіліктен»
бәрібір құтыла алмаймын, демек «тырысудың қажеті қанша» деп ойлайды ол.
Ханнаның үлгерімі нашар. Ол сыныпқа әлеуметтік тұрғыдан кірікпеген, сол себепті
айналасымен қарым-қатынас жасауға мүмкіндік жоқ. Ханна озбыр бала емес және қандай
да бір тәсілмен өзіне назар аударудың немесе өз сыныптастарына кедергі жасаудың
орнына, уақытын кеңістікке көз тігумен бос өткізіп, тыныш отырады. Бұдан басқа оның м
ңгалімге қоятын еш талабы жоқ. Ханна
сұрақ қоятын еш себеп көрмейді, себебі өзін
бірдее түсінемін немесе жауапты пайдаланамын деп ойламайды.
Оқушылардың «жүре пайда болған дәрменсіздігінің» көптеген түрі бар. Өзінің
сабақ үлгерімімен құрметке ие болудан шайлыққан кейбір оқушылар өзін таныту үшін
энергиясын басқа салаға жұмсайды. Олар сыныпта сайқымазақ,
бұзақы немесе
сыныптастарын мазақтайтын оқушы болуы мумкін немесе жасөспірім шағына қарай оның
академиялық үлгерімін қабылдамайтын құрбылары арасында құрметке бөлену үшін
қоғамға жат қылықтарды көрсете бастауы ықтимал. Әдетте бұндай «дәрменсіз» балалар
үшін қабілетін спорт, музыка немесе басқа жұмыс түрлерімен айналысуға жұмсау жат
болып келеді. Кей оқушыларда өзін қабілетсіз сезінудің
тамыры тереңдегені соншалық,
олар өздері табысқа жете алатын сала жоқ деп санайды.
Ханна сияқты оқушыларға мектепте онша қызық емес. Олардың к өш
сенімсіздікке, торығуға толы және сол себепті олар тапсырмамен жұмыс істеуге аз уақыт
бледі, іші пысады. Сыныптастары да аулақ жүруге тырысады, тіпті кейде оған мугалім де
көңіл бөлмейді, бұндай оқушылардың сөзге сараңдығы мен қауқарсыздығын ескерсек,
бұндай реакция түсінікті де.
«Дәрменсіз» оқушылар бірдеңе істеуге ұ мтылмайтындықтан, оқуда қандай да бір
жетістікке сирек жетеді. Бірнеше әрекеттерінің сәтсіз болуы
оларды өздерін қабілетсіз
сезінуге итермелейді. Тіпті жетістікке қол жеткізген күннің өзінде, оған өзінің қатысы жоқ
деп санайды. Олар өзінің сәтті ісін өзіне ешқандай қатысы жоқ уақытша бірдеңе деп
немесе тапсырманың жеңілдігімен, мұғалімнің көмегімен
шешкенін немесе әншейін
сәттілік деп түсіндіреді. Олардың логикасы өте қарапайым, ал оның салдары өте ауыр
болып жатады. Бақытына қарай, «жүре пайда болған дәрменсіздік» сирек кездеседі, көбіне
бұның солғындау белгілері кең таралған. «Жүре пайда болған дәрменсіздікке»
«шалдыққан» балаларды ынталандыру өте күрделі мәселе, ол
те ақылды және төзімді
мұғалімдерге де қиын соғып жатады. Ең дұрысы оның дамуының алдын алу, болдырмау
екені айқын. Алайда соңғы стадиялардағы осындай оқушы кездескенде мұғалімдер бұл
оқушы ықпал етуге дәрменсіз болып, бұрын қалыптасып кеткен.
Сұрақтарға жауап беріңіздер:
Неліктен Салли, Дэйв, Альма, Ханна, Сэм өздерін осылай ұстайды?
Мұғалім осындай оқушыларға көмектесу үшін не істей алады?
Ұсынылатын әдебиет тізімі
Достарыңызбен бөлісу: