болады. Кӛне мәдениет пен ӛркениет о бастан ӛз бойында «ӛлтірме» деген
түсінікті қамтыған»
деген бір тамаша даналық ойы бар. Бұл даналық сол
заманда ӛте актуалды болса, қазір ӛркениет заманының тұсында оданда
маңызды күйге жетті. Ӛздерін ірі ӛркениетті елдерге жатқызып ерекшеленетін
мемлекеттер тек мемлекеттің экономикалық, қаржылық, саяси және т.б.
байлықтарын салмақтай бермей Фирдоуси атаған мәдениеттілік пен
ӛркениеттіліктің түпкі мағынасына мән бергендері абзал болар еді. Парсы
поэзиясының жұлдызы Рудаки:
«Ей, адам, қылышқа ие болсаң адамды ӛлтірме,
себебі, Құдай зұлымдықты ешуақытта ұмытпайды ... «Иса жолда ӛліп
жатқан адамды кӛріп, бармағын тістеп, «О, бақытсыз! Сені ӛлтірерліктей,
сен кімді ӛлтіріп едің? Сені ӛлтірген адамды енді кім ӛлтірер екен?!»
деген
екен. Ұлы парсы-тәжік ақынының осы философиялық-поэтикалық пікірі
«Ӛзіңе
азаттық пен бақыт тілесең, ӛзгелерге де соны тілеуің керек»
деген негізгі
ӛмірлік принципке саяды. Осы тұста Рудакидің
«ақылды қайрымдылық пен
бейбітшілікке ұмтылады, ақымақ соғыс пен қырсықтыққа тұтылады»
деген
қанатты сӛзін қиыстыруға болады. Адамдардың толыққанды санасы мен ӛмірге
деген реалды кӛзқарасы, адамдық қасиеттерді жоғары қоюы мен
ұлтжандылығы, ең бастысы имандылығы мен ӛз мәдениетіне деген құрметі
барлығын да қалыпқа келтіреді. Біз дала перзенттеріміз. Дала перзенттерінің
мынандай бір дана ережесі бар:
«құрбақалар арасында ӛзіңде құрбақаға
айналасың»
немесе
«ӛзгеге ерсең ӛзіңді жоғалтасың»
(Мурад Аджи. Полынь
половецкого поля. – М.: 1994. – 79-80 бб.).
Қыпшақтар кең дала секілді дархан,
ақылды, ӛнершіл, қайрымды, ақ кӛңіл халық, яғни тарихта аталған
«жабайылықтың» керісінше нұсқасы.
Батысқа үлгі, таусылмас қазына, біліммен ғылымның кені бола білген
шығыстық философия мұндай маңыздылыққа ислам дінінің, жүрекке ұялаған
имандылықтың, ар тазалығының арқасында жетті. Ислам дініндегі ең маңызды
феномен дінмен ғылымның аса үйлесімді бірлікте болуында. Мұсылмандар
арасында кең таралған Мұхамедтің
Достарыңызбен бөлісу: