Патофизиология пәні, мақсаты мен міндеттері және оларға жету



Pdf көрінісі
бет143/600
Дата19.05.2022
өлшемі6,36 Mb.
#143928
1   ...   139   140   141   142   143   144   145   146   ...   600
Байланысты:
Патофизиология учебник (1)

Семірудің жіктелуі. 
 
Семіру – 
организмде үшглицеридтердің тым артық жиналып 
қалуымен көрінетін дерттік жағдай. Ол біріншілік, 
салдарлық, гипертрофиялық, гиперплазиялық, андроидтық, 
гиноидтық және араласқан түрлерде болады. 
Біріншілік семіру –
май тіні мен гипоталамустың 
арасындағы 
гормондық 
байланыстардың 
бұзылыстарынан 
липостаздық нүктенің жоғары көтеріліп кетуімен көрінетін 
дерттік жағдай
. Бұл кезде қабылданған тағамның қуаттық 
құндылығы оның шығындалуынан басым болып кетеді. Өйткені 
организмдегі май тіні мен гипоталамустың арасындағы 
байланыстардың өзгерістерінен адамның тамақ қабылдау 


165
тәртібі, жан-дүниесі мен белгілі бір өмір салтты таңдауы 
өзгереді. Бұндай адамдар тамақты артық ішейін деп 
ішпейді, 
бірақ 
жоғарыда 
көрсетілген 
өзгерістердің 
нәтижесінде тәбеті жоғары болудан, тойыну сезімінің 
аздығынан ішеді. Ол май жасушаларында өндірілетін 
лептиндердің аз өндірілуінен болады. Сонымен, біріншілік 
семіруді өзбетінше жүйкелік-эндокриндік дерттік жағдай – 
деп қарастыру қажет. 
Салдарлық (екіншілік) семіру – 
бастапқы кездерінде 
адипоциттер мен гипоталамустың арасындағы байланыстарының 
қалыпты жағдайында организмде энергия шығындалуы азаюына 
және майлардың жиналуына әкелетін дерттік бұзылыстардың 
болуы салдарынан дамитын синдром. Ол әртүрлі эндокриндік 
аурулардың нәтижесінде байқалады.
Гипертрофиялық семіру –
май жасушаларының жалпы саны 
өзгермей олардың іштеріндегі май тамшыларының көлемі 
ұлғайып кетуімен көрінеді. Қалыпты жағдайда оларың көлемі 
0,3 мкл шамасында болса, гипертрофиясы кезінде 1,0 мкл-ге 
дейін ұлғаяды. Содан адипоциттердің көлденең диаметрі 
үлкейеді.


Достарыңызбен бөлісу:
1   ...   139   140   141   142   143   144   145   146   ...   600




©engime.org 2024
әкімшілігінің қараңыз

    Басты бет