509
♣ сарколемманың бүліністерінен:
♥
оның өткізгіштігі көтеріледі;
♥ жасуша ішілік ферменттер мен нәруыздардың қанға
түсуі артады;
♥ аутоиммундық үрдістер дамуына жағдай туындайды;
♥ Na
+
- K
+
- АТФаза ферментінің белсенділігі
төмендейді;
♥ иондық каналдардың қызметтері бұзылады;
♥ иондық дисбаланс дамиды;
♥ кардиомиоциттердің
электр серпіндерін өндіру
қабілеті бұзылады;
♥ рецепторлық қызметі бұзылады.
♣ митохондрийлардың мембраналары бүліністерінен:
♥
Са
2+
-иондарының
митохондрийларда
жинақталуы
болады;
♥ тотығу мен фосфорлану үрдістерінің ажырауы
болады;
♥ АТФ түзілуі азаяды;
♥ энергияның жасуша ішінде тасымалдануы бұзылады;
♥ энергия тапшылығы дамиды.
♣ лизосомалардың мембраналары бүліністерінен:
♥ қышқыл гидролиздік ферменттердің босап шығуы
болады;
♥
миолиз дамиды;
♥ кариолиз дамиды.
♣
саркоплазмалық
торшалардың
мембраналары
бүліністерінен:
♥
Са
2+
-АТФаза
ферменттерінің
белсенділігі
төмендейді;
♥ Са
2+
-иондарын жинақтау қабілеті азаяды;
♥ Са
2+
-иондары саркоплазмада көбейеді;
♥ жүректің босаңсу қызметі бұзылады;
♥
фосфолипаза
ферменттері
мен
Са
2+
-тәуелді
протеаза фермент терінің белсенділігі артады.
♣ ядроның мембранасы бүліністерінен:
♥ жасушаның тектік құралдары өзгереді;
♥ нуклеин қышқылдары мен нәруыздардың түзілуі
бұзылады;
♥ жүректің баяу дамитын
ұзақ мерзімді бейімделу
қабілеті азаяды.
Миокардтың бүліністері нәтижесінде жүректің жиырылу-
босаңсу қызметі бұзылады. Ол мына себептерден дамиды:
● бүлінген жүрек ет талшықтарының (ошақты дистрофия,
некроз,
қан
құйылу
кездерінде),
жиырылу-босаңсу
үрдістеріне қатыспауынан;
● жүрек етінің жеткілікті энергиямен қамтамасыз
510
етілмеуінен
● Са
2+
иондарының саркоплазмаға түсуі шектелуінен
немесе
тым артық болуынан;
●
Са
2+
иондарының
саркоплазмадан
саркоплазмалық
торшаларға және сарколемма астылық орындарына ауысуы
бұзылыстарынан. Бұл кезде жүректің диастолалық босаңсуы
бұзылады да, Са
2+
иондары саркоплазмаға жиналып, ет
талшықтары
сіресіп,
жиырылып
қалады
(контрактуралық
жиырылу).
Осы көрсетілген тетіктер жүректің стрестік,
ишемиялық,
реоксигенациялық, уыттық, иммундық т. б. бұзылыстарының
жалпы патогенезіне тән болып келеді.
Достарыңызбен бөлісу: