Э м оция (сезім шарпуы) — сезімнің тікелей қатынастағы
уақытша көрінісі. Мысалы, сахнадағы айтыскер ақывдардың бір
ауыз тапқыр сөзіне бола, көрермендердің бір мезет дүрілдете
қол соғып, қошемет айқай салуы.
Іс-эрекетке ыкпал жасау тұрғысынан эмоциялар
стеникалъщ жэне астеникалыц болып бөлінеді. Стеникалық эмоциялар адам-
ға қуат беріп, іс- әрекетке ынталандырады. Бұл жағдайда адам
«тау қопаруға» дайын тұрады. Керісінше, кейде толғаныстан
адамның аяқ алысы байланады, енжарлық басады — бұл асте-
никалық эмоция көрінісі. Осыдан, жағдайға, дара ерекшеліктерге
орай эмоция адам қылығана эртүрлі ықпал жасауы мүмкін.
Мысалы, қорқыныш сезімінің еаналы болуынан адам өзін жи-
нақтап, қатерге қарсы шабуылға шығады. Ал сол қорқыныш
адамды шідерлеп, «тізесі қалтырайтын» дэрежеге де келтіреді.
Қуаныш — орындалуы күмэнді болын тұрған кажеттіліктіц
толык қанағаттандырылуына байланысты туындайтын ұнамды
сезімдік күй.
Т аңдану — күтілмеген оқиғаға байланысты пайда болатын
эмоциялық белгі. Тандану бүрыннан бар сезімдерді тежейді.
Осыдан зейін толығымен таңдануға себеп болған нысанға ауы-
сады, кейін ол қызығушылық ниетке жол ашады.
Қ асірет — алғашында азда болса сенім күттірген маңызды
өмір қажеттігінің орындалмауы не оның орындалмайтыны жө-
нінде ақпарат алудан болатын жағымсыз эмоциялық күй.
Қ аһар — субъектте өте маңызды қажеттіктің күшті кедергіге
ұшырап, орындалу мүмкіндігінің кенеттен жойылуына бай
ланысты пайда болып, дүлей көрініс беретін ұнамсыз қалып.
Ж иіркену — тікелей қатынаста болған нысандардың (затгар,
адамдар, қүбылыстар, оқиғалар ж. т. б.) түлға идеологиясына,
адамгершілік не эстетикалық талғамына ымырасыз қарама-
қарсылықты болуынан туындайтын үнамсыз сезім түрі.
Ж ек кѳру — адам аралық қатынастарда субъекттің көзқарас,
өмірлік салты мен сезім нысаны қылықтарының бір-біріне сәй-
кес келмеуінен жүз беретін ұнамсыз көңіл-күй.