37
1904), Мұхтар Әуезов (1897
-
1961), алаш зиялылары Әлихан
Бөкейханов (1866
-
1937), Міржақып Дулатов (1885
-1935),
Ілияс
Жансүгіров (1894
-
1938), Сәкен Сейфуллин (1894
-
1838) өз
еңбектерінде байырғы қазақтардың Наурыз мерекесін атап
өтудегі
ерекшеліктерін айғақтайтын құнды деректер қалдырған.
Аңыз бойынша, парсы елінің ерте дәуірлердегі тәңірі Изид
күнді жаратарда оған ерекше ықылас
-
мейір төккен, күнге үнемі
қозғалыста
болуды бұйырған. Күн өзінің жылдық айналымында
әрбір
жұлдызды бір айда басып өтеді... Он екі жұлдыздың бірі
амалға
күннің бірінші кірген күні, күн мен түннің теңелуі,
көктемнің басталған күні болып есептеледі. Парсы патшалары
дәл осы күнді айырықша атап өту үшін баршаға мәлімдеп
мейрам
деп жариялаған. Осы аңыз желісі бойынша парсы әлемінің
бірінші патшасы Каюмарс таққа
отырғаннан кейін жылдың әр
айы мен күніне ат қоюға, адамдар біліп отырсын деп жылнама
жасауға жарлық берген. Жылдың басы парсыша фарвардин
(наурыз) айы аталды. Каюмарс жыл есебін жасаған соң қырық
жыл өмір кешкен, одан соң таққа Хұшаң (970 жыл патша болған),
одан кейін Тахмұрас (30 жыл патша болған), одан кейін Жәмшид
отырған (бұл аралықта тарихтан 1040 жыл уақыт өткен екен).
Жылдың басы
–
мейрам күніне
Достарыңызбен бөлісу: