АДАГІТИВТІ ИММУНИТЕТТІҢ
ТҰРАҚТАМАУДАҒЫ ҚЫЗМЕТІ
1950-ші жылдары А. Мйсһіюп тәжрибе түрінде, аллотрансплантат-
ка карсы иммунитетті сарысулы антиденелер емес, адоптивті (ағылшын
сөзден аборі-тасымалданған) лимфоциттер аткаратынын көрсеткен.
354
III Бөлім. Адаптивті иммунитет
Трансплантат тұрактамауының эффекторлы, ең соңғы кезеңінде
негізінен, Т-лимфоциттер катысады. Мысалы, туа біткен айырша
безсіз, демек функционалды Т-лимфоциттері жок «писіе»-тышкандар,
салынған тіндерге тұрактамау серпілісін аткара алмайды; сондыктан
олар ксенотрансплантатты кабылдай алады. Баска жағдайларда, транс-
плантат кабылдаған тышкандардан алынған Т-жасушалар көмегімен,
сингенді (генетикалык біртекті) тышкандарға екіншілік тұрактамау
серпілісін көшіруге болады.
Т-жасушалык субпопуляциясын талдау, аллогендік тіндердін
тұрактамауына СГ34*-те, С 0 8 +-де катысатындығын көрсетеді. Т-жа-
сушалык субпопуляциясының С 0 4 + және СӘ8+ Т-жасушаларынын
кызметтері
тышкан-реципиенттерде,
Т-жасушалардын
екеуінде
әлсірететін моноклонды антиденелерді енгізіп және содан кейін
тұрактамау серпілісінін жылдамдығын өлшеп, көрсетілген. Экс-
периментте тек С 0 8 + субпопуляциясын алыстату, трансплантат
бітісуіне колайлы жағдай жасамағаны және бакылау тобындағы
тышкандардағыдай жылдамдыкпен трансплантаттын істен шыкканы
(15 күнде) көрсетілген. Тек С 0 4 т популяциясын алыстату, алмастырып
салған тіннің бітісу мерзімін 15 күннен 30 күнге дейін ұзарткан. Де-
генмен, Т-жасуша субпопуляциясынын екеуін де алыстаткан кезінде,
аллогендік трансплантаттын тұракталуы ұзак уакытка дейін барған
(60 кұнге дейін). Бұл зерттеулер, Т-жасушалық субпопуляциясынын
С 0 4 + және С 0 8 +-жасушалык екеуі де, тұрактамау катысатынын
және осы екі субпопуляциялардын кызметкерлігі айқын тұрактамау
серпілісіне әсер ететіндігін көрсетеді.
СЭ8+ Т-жасушаларға МНС I және II класс антигендері нысана
болуы мұмкін. Сонымен бірге, егер Т-киллерлер негізі I класс анти-
гендерге карсы жауап аткарса, онда маңызды түрінде Т-хелперлер
Т-киллерлерге көмекші кызметін көрсетуімен, бір мезгілде, тікелей
киллерлік кызметін де аткарады, негізі МНС II класс антигендеріне
карсы, одан аздау дәрежеде — I класс антигендерге карсы. Осы себеп,
трансплантат турақтамауындағы Т-хелперлердің маңызын көрсетеді
деуге болады.
Аллогенді трансплантатка карсы тұрақтамау серпілісі, жоғарьша
айтылғанлай, сол тіндердің реципиентте жок антигендері болған се-
бептен өтеді. Бұл реакцияны «иесі трансплантатка карсы» серпілісі
деп айтуға болады. Салынған тіннін тұрақтамауы, ең алдымен, сол
тінде экспрессияланған аллоантигендерге (МНС-молекулаларына)
қарсы жасушалық иммунитет жауабымен себептеледі.
Бул удеріске
18-Тарау. Трансплантациялық иммунитеттің негіздері
355
баяу жогары сезімталдық (бул кезде негізгі қызметті ТхІ атқарады)
жэне жасушатэуелділі серпілістер (бул кезде негізгі қызметті СӘН*
цитотоксикалық Т-киллерлер атқарады) қатысады.
Тұрактамау үдерісін
екі кезеңге бөлуге болады:
1)
сезімталдану кезеңі,
бұл кезде салынған тіннің аллоантигендеріне
карсы реципиенттін антигенреактивты лимфоциттерінін көбейюі
аныкталады;
2)
эффекторлы кезеңі
кезінде салынған тінде иммундык бұзылу
серілісі (тұрактамау үдерісі) дамиды.
Сезімталдану кезеңі.
Сезімталдану кезінде С 0 4 + және С 0 8 +-жа-
сушалар бөгде тіндерде экспрессияланған аллоантигендерді айырып
танып, содан соң көбейе бастайды.
Иммундык жауап рестрикциялану бойынша жүреді, Т-лимфоциттер
бөгде затты, яғни антигендік пептидпен модификацияланған өз
организмінің антиген таныстырушы жасушалар бетіндегі МНС
енімдерімен бірге трансплантатты «өзгерген өзінікі» түріңде таниды.
Рестрикция бойынша, АТЖ және Т-лимфоциттер сингенді
(генетикалык біртекті) болу керек. МНС I класс молекулалары
аутологиялыкты пептидтермен бөгде пептидтерді ажырата алмай-
ды. Сол себептен, АТЖ-лардағы МНС I класс молекулалары әр түрлі
эндогенді нәруыздар фрагменттерімен комплекс кұра алады. Егер
эндогенді нәруыздар арасында тек бөгде немесе өзгерген нәруыздар
болса, сонда ғана Т-киллерлердің активтенуі және жұмысы жүретін
болады. Ал МНС II класс молекулалары, негізі, экзогендік сырткы
нәруыздар фрагменттерімен комплекс кұрып, бөгде зат орнында
«өзгерген өзінікін» Т-хелперлерге таныстырады. МНС II класс молеку-
лаларымен байланысатын пептидтердін көлемі 12—25, ал МНС I класс
молекулаларымен байланысатын пептидтердің көлемі 8—10 амин
кышқылының калдыктарынан кұрылады.
МНС-антигендеріне карсы иммундык жауабына пептид-лигандпен
комплекс кұрған екі түрлі МНС-молекуласын да айырып тануы кіреді.
Жогарыда айтылғандай, МНС I класс молекулаларымен байланысатын
аллогендік пептидтер, негізі, жасуша ішінде синтезделетін нәруыздарга
жатады, ал МНС II класс молекулаларымен байланысатын аллогендік
пептидтер эндоцитоз аркылы аллогендік антиген таныстырушы жасу-
шалармен өндірілген жалпы протеиндерге жатады. Активтеліну үшін,
иесінің Т-хелперлері өздеріне сәйкесті антигендік лиганд-МНС —
комплексін экспрессиялайтын антигентанушы жасушалармен байла-
нысу керек және ко-стимулдаушы сигнал алу керек. Салынған тінде
356
III Бөлім. Адаптивті иммунитет
әр түрлі жасушалары АТЖ кызметін аткарады. Көпшілік тіндерде
дендритті жасушалар бар және олар көбінесе жоғары дәрежеде МНС-
комплекстін II класына жататын антигендерін экспрессиялайды, сол
себептен дендритті жасушаларды салынған тіннін негізгі АТЖ-лары
деуге болады. Кейбір салынған тіндер мен мүшелер (бүйрек, айыр-
ша без, ұйкы безі) лейкоциттерінін реципиенттегі аймактык лимфа
түйіндеріне көшетіндігі аныкталған. Ол донордын АТЖ популяция-
сы — жолаушы лейкоциттер деп аталған. Бүл жолаушы лейкоцит-
тер дендритті жасушаларға жатады және олар жоғары денгейде МНС
II класс молекулаларын экспрессиялайды (калыпты деңтейлі МНС
I класс антигендерімен бірге) және көпшілік сүткоректілердін мидан
баска, барлык тіндерінде кен тараған.
Жолаушы лейкоциттер, донор тіндерінін МНС-аллоантигендерін
экспрессиялайтындығынан, олар бөгде зат болып танылады және сол
себептен, олар реципиенттін лимфа түйіндеріндегі лимфоциттерінін
иммунды белсенуін стимулдайды, яғни олар реципиенттін Т-хелпер-
лерін «тікелей» белсендіреді. Т-хелперлердің тікелей белсенуі салынған
тінде өте күшті тұрактамау серпілісі өтуіне себеп болады. Сонымен,
жолаушы лейкоциттер трансплантат тұракталуына өте күшті әсер
көрсетеді деуге болады.
Жолаушы лейкоциттер иммундык жүйеге аллоантигендерді таны-
стыратын жалғыз ғана жасушалар емес. Мысалы, тері немесе кейбір
баска тіндерді салған кезде, жолаушы лейкоциттер негізгі кызметті
аткармайтындығы белгіленген. Иммундык жүйеге аллоантигендерді
айырып таныстыратын баска түрлі жасушалар — Лангерганс жасуша-
лары және кантамырлардың эндотелиалды жасушалары да кіреді. Бр
екі түрлі жасушалар да МНС-тын I де, II де класс антигендерін экс-
прессиялайды.
Реципиенттін де АТЖ-лары алмастырған тінге өте алады және сол
трансплантаттын бөгде аллоантигендерін (бас гистосәйкестік моле-
кулаларын) жұтып, өздерінің МНС-молекулаларымен өндірілген
пептидтік фрагменттер түрінде иммунды хабарлы лимфоциттерге та-
ныстыра алады, яғни реципиенттін АТЖ-лары өз Т-лимфоциттерін
«тікелей емес» түрінде белсенділендіреді.
Достарыңызбен бөлісу: |