' j b
к
грам м атикалы қ түлғасы , сөз
тіркесі, сөйлем) арқылы берілетін
мағына, хабар; 2) Осы мағынаны,
хабарды зерттейтін тіл білімінің
саласы; 3) Семиотиканың негізгі
тараул а ры ны ң б ір і. Б ірінш і
мағынада С. - мағыналы сөз (мыс.,
затесім, етістік, сын есім, үстеу),
ол «семантикалық үшбұрышты»
қүрайды : а) сы ртқы элемент
(дыбыстар немесе графикалық
белгілер); ә) болмыс заты (зат,
қүбылыс, процесс, қасиет) -
д е н о та т (р е ф е р е н т); б) за т
туралы ұғым не түсінік (үғым,
сигнификат, интенсионал, белгі-
ленетін нәрсе). С.-ның бұдан
б а с қа да маңызды б ө л ігі -
сөйлем. Онда да денотат (немесе
реф ерент) ж эне сигниф икат
(немесе ұғым) болады. Лингвис-
тикалық талдаулардың арқасында
сез таптарының (морфемалар
мен сейлем мүшелері) семанти-
касын анықтауға болады. Толық
мағыналы сөздердің морфема-
лары - түб ір мен аффикстер
мағынаның екі түріне ие болады.
Т үбірлер-затты қ мағынаға ие
болады. Ол сөздің негізгі лекси-
калық мағынасы, мыс.: қызыл,
қызғылт, қыздыр, қызару сөздері
түсті береді, түб ірі — «қыз».
Аффикстер грамматикалық мағы-
наны білдіреді. Бұл мағыналар
е кіге бөлінеді: категориялы қ
(заттарды категорияға бөледі)
және реляциялық не синтаксистік
Достарыңызбен бөлісу: