ГЕРМАН Т ІЛ Д Е Р І - ү н д і-
е ур о па л ы қ т іл д е р д ің баты с
ареалына жататын туыс тілдер
тобы. Г.т. үш топқа бөлінеді:
солтүстік (швед, дат, норвеж,
исланд, фарер), батыс (ағыл-
шын, неміс, нидерланд,
Л ю к с е м б ур г, а ф р ика анс, ф риз,
идиш) және шығыс тілдері (өлі
гот, бургунд, вандал, гепид ,
герул). Г.т.-нің ерекшеліктері:
бірінші буынға түсетін динами-
кал ы қ е кп ін ; е к п ін с із буы н-
дардың редукциясы (әлсіреуі);
д а у ы с с ы з д а р д ы ң ж ы л ж уы ;
абл аутты к е ң п а й д а л а н у ы .
Қазіргі Г.т.-деЖалпыгермандық
вокализм жүйесі (і, u, е, a, і, и,
ав, о, eu, аі, аи) ө з г е р іс к е
үшыраған. Г.т. - не қы сқа және
со зы л ы ң қы д а уы сты л а р д ы ң
олпозициясы (қарама-қарсылығы)
тән. Барлық Г.т.-де (швед тілінен
басқа) дифтонгтар кездеседі.
Г.т.-нің грамматикалық қата-
рына аналитизм тенденциясы
тән. Оныңайқын көрінісін есііодік-
те р д ің септелуінен б а й қа уға
болады. Септеу категориясы
Г.т. жалпы септік пен ілік септік-
