ГАРМОНИЯ - қар. Сингар
монизм.
ГЕБРАИСТИКА (көне еврей,
ibri, грек. hebr£ios - еврей) -
еврей мәдениетін зерттейтін
гуманитарлық пәңдердің кешені.
Л и н гв и сти ка л ы қ аспектіде -
кө н е еврей тілі мен ж а зб а
ескерткіштерді зерттейтін пән.
Г.-ның негізгі саласы - библеи-
сти ка (иудейлер Библиясы)
оның түпнұсқасы н, сонымен
қатар эпиграфикасын, палео-
графиясын, библиялық кезеңнің
(б.э.д. ХІІІ-ІІ ғғ.) тілін, Библия
жазуын оқу (масра тарихы),
Талмуд-Мишна мен Гемараны
зерттеу. Г. еврей әдебиетін де
зерттейді. 1950 ж. Г.-да жаңа
ку м р а та н у
саласы
пайда
болады. Ол б.э.д. II ғ. - б.э. I ғ. Өлі
теңіз маңында Хирбет-кумран
Яіеген жерде 1947 ж. табылған
көне еврей қолж азбалары н
зерттейді. Г. бастауы б.э.д. I ғ.
басталады, сол кезде Палестина
(орталығы Тивериада қаласы)
жэне Вавилонда (Ирак) масо-
рет-грамматикалық мектептері
болған. X—
XII ғғ.-да Испанелінде
ғылыми грамматика, сал ы с-
ты рм алы с е м и т о л о ги я мен
лексикограф иядан еңбектер
жазылды (И егуд а бен Дауд
Хайюдж, Исмайыл Нағид, Ион
ибн Ж анақ, Д а у д К и м хи ).
Еуропалық Г.-ны ң негіздерін
И.Рейхлин мен И.Букстрф (XV-
XVII ғғ.) қалаған. XIX ғ. В.Гевөниус
Библия тілінің аналитикалы қ
грамматикасын жасады. Батыс
Еуропа мен АҚШ-та Г. шығыс-
тану, дінтану факультеттерінде
және еврейлік діни оқу орын-
дарында оқытылады.
