فَبِمَا رَحْمَةٍ مِّنَ اللّهِ لِنتَ لَهُمْ وَلَوْ كُنتَ فَظّاً غَلِيظَ الْقَلْبِ لاَنفَضُّواْ مِنْ حَوْلِكَ

Адамдар қатыгездіктен, дөрекіліктен аулақтайды, тіпті егер бұл адамның айтып жатқан сөздері ақиқат болса да, өйткені адамдарға жаман қарым-қатынас жасау оларды мұндай адамнан қашыртады.

Сондықтан да кім ізгіліктің кілті және жамандықтың құлпы болуды қаласа, адамдарға жұмсақ қарым-қатынас жасауы керек, олармен ең жақсы сөздер арқылы, яғни ашу-ызасыз, өшпенділігі, мылжыңдығы жоқ сөздер арқылы сөз жүргізуі қажет. Әрі мен Елшінің (оған Аллаһтың игілігі мен сәлемі болсын) Сүннетінен керемет мысал келтіргім келеді.

Аллаһтың Елшісі (оған Аллаһтың игілігі мен сәлемі болсын) Меккеге (оған асқан жауыздық жасалған қалаға) жеңімпаз болып кіргенде, оның жанына Абу Бакр өзінің әкесін (ол сол кезде көпқұдайшыл болатын) қолынан жетектеп алып келді. Ол сақалы мен шашы ағарып кеткен егде жастағы кәрі кісі болатын. Ол онымен бірге Аллаһтың Елшісіне (оған Аллаһтың игілігі мен сәлемі болсын) жақындаған кезде, Аллаһтың Елшісі оған не деп айтты (деп ойлайсыз)? Ол: «Уа, Абу Бакр, сен не себепті бұл қарт кісіні бізге ертіп әкелдің. Сен не себепті ол туралы маған хабарламадың, мен өзім ол кісіге барар едім», - деді.

Қараңыздаршы, нендей көркем мінез! Адам өзіне ең ауыр азаптар келтірген қалаға жеңімпаз болып кірді. Кейін ол: «Ал сен Аллаһтан басқа құлшылыққа лайықты ешбір құдай жоқ екендігіне және мен Оның елшісі екеніме куәлік бересің бе?» - деп сұрап, қолын бұл шалдың көкірегіне қояды. Ол: «Мен Аллаһтан өзге құлшылыққа лайықты құдай жоқ екендігіне және сен Оның елшісі екеніңе куәлік беремін», - дейді.

Бірде Аллаһтың Елшісі (оған Аллаһтың игілігі мен сәлемі болсын) Му’аз ибн Джабальдің иығына қолын қойып (ол кезде Му’аз жас жігіт болатын): «Уа, Му’аз, ақиқатында мен сені жақсы көремін. Әр намаздан кейін былай деп айтуды ұмытпа: