Эпилепсия — (грек. epіlambano – шап беріп ұстаймын, шабуыл жасаймын), қояншық – жиі кездесетін ұстамалы аурулардың бір түрі. Эпилепсияны белгілеріне қарай ұзақ уақыт идиопат. (генуинді) және симптомат. деп бөлген. Эпилепсия туралы алғашқы деректер Гиппократ еңбектерінде “қасиетті ауру” деген атпен, әр түрлі себептермен туындайтын бас миының ауруы ретінде айтылған. Әбу Әли ибн Сина ұстамалы аурудың клиник. көріністері мен емін толық сипаттап жазған. Эпилепсия белгілі бір мерзімде қайталанып, науқас есінен танады, кейде тұнжырап, мінезі өзгеріп, ой-қабілеті төмендейді. Эпилепсия ауруының себебі әлі толық анықталмаған. Көбінесе, сәби құрсақта жатқанда не туылғаннан кейін миында ісік болуынан, ми шайқалғаннан немесе қабынуынан, мидың әр түрлі ауруларынан (менингит, арахноидит, арахноэнцефа
Эпилепсияның туындауындағы негізгі себептер:
Сәби құрсақта жатқанда немесе туылғанда миында ісік болуы мүмкін;
Қозудың нейронаралық берілуін тежеу нейрондардың қозу үрдістерін төмендетуіне ,сондай-ақ тежегіш әсерлерді күшейтуімен және тежегіш нейрондарды ынталандыруына байланысты болуы мүмкін.
Эпилепсияға қарсы заттарға қойылатын талаптар:
Эпилепсия ұстамаларының алдын-алуда қолданатын заттардың белсенділігі жоғары және әсері ұзақ болуы тиіс;
Оларды қолданғанда бейімделу және кумуляция тумауы керек;