23
Ауру атауларының тілімізде молдығы біздің ұлттық дүниетанымымыздың кеңдігін, тереңдігін таны-
тады. Ал кез келген ауру атауы тура мағынасында уәжделген деп ұғуға болмайды, олар әр түрлі мағына-
лық деңгейде ассоциацияланып, семантикалық жағынан дамып отырады. Ауру атауларының мағыналық
жағынан дамуы көбінесе метафоралық, метонимиялық сипатта болады. Мысалы:
есекжем, жыланкөз,
шешек, көгала, ит емшек, жылауық, бетеге
т.б.
Зерттеуші ғалымдардың пайымдауынша, сөзжасамдық-уәждемелік қатынас тек қана екінші мағына-
лы туынды сөздердің арасында ғана кездеседі. Сондай-ақ, туынды сөз жасалу үшін сөзге, атауға деген
объективтік тілдік қажеттілік болуы керек. Ұғымды атау үшін, оған ұқсас заттардың белгілері алынады.
Сөздің құрамындағы себепші негіз бен туынды сөз арасында мағыналық және тұлғалық қатынас
орнайды.
Бұл туралы Б.Қасым жоғарыда көрсетілген еңбегінде былай дейді: «Ішкі құрылым – атауды құрас-
тырушы сыңарлардың өзара байланысын сақтайтын тұтас, жүйелі ерекшелігін көрсететін тілдік құбылыс.
Ішкі құрылым – атаудың міндетті семантикалық ерекшелігі. Ішкі құрылым – атауды: уәждеме процесінің
құралы, жүйелі ерекшелігі, тұрақты қасиеті, бірліктердің түп-төркінін ашуға мүмкіндік беретін құбылыс
[59, 136 б.]. Мұндағы ғалымның ішкі құрылым деп отырғаны сөзжасамдық уәждемеге тікелей қатысты.
Туынды сөзді құрастырушы себепші негіздердің мағынасы арқылы анықталып, жүйелілік
ерекшелігін
анықтайды. Яғни туынды сөздің мағыналық құрылымын анықтайды.
Туынды сөздің мағынасы әдетте өзін құрайтын себепші негіздердің мағынасы арқылы жасалатыны
белгілі. Бұл туралы сөзжасамды зерттеген барлық ғалымдар айтқан және олардың негізгі тұжырымдары
да бір-біріне жақын. Ауру атауларының жасалу табиғаты мен ішкі уәжділігі де жалпы туынды сөздердің
жасалу жолымен жақын болып келгенімен, өзіндік ерекшелігі де бар.
Ауру атаулары уәжділіктің түрлі деңгейлерінде беріледі. Әр зат белгілі бір атауға ие, атау тіліміздегі
лексикалық бірліктердің негізінде қойылады. Атау уәжсіз, негізсіз болмайды, атауға айналған лексикалық
бірліктің о бастағы пайда болу кезіндегі уәжіне сабақтас келеді және сол сөздің халықтың таным-
түсінігіндегі қолданылу аясымен байланысты болуына ерекше мән беріледі.
Сөздің ішкі мазмұны мен мәнін ашу үшін оның белгілеп тұрған затпен байланысты анықталуының
маңызы ерекше.
Осы мәселе төңірегінде «Сөз мағыналарының негіздері» атты зерттеу еңбегінде Б.Қалиев пен
А.Жылқыбаева сөз мағынасының өте күрделі құбылыс екенін, әрі сөздің
лексикалық мағынасы мен
грамма-тикалық мағынасын ерекшелеп алу қажеттігін айтады [4, 4 б.].
Сөзжасам саласы атаудың жасалу сипаты мен негізделу жүйесін, туынды сөздің уәжділігін, жасалу
тәсілі мен жаңадан жасалған атаудың ішкі мағыналық құрылымын анықтайды. Әрбір ауруға берілген ат
оның атауы болып табылады, әрі олардың көпшілігі туынды сөздер екені де рас.
Уәжділіктің түрлі деңгейлері болатынын зерттеуші ғалымдардың еңбектері мен зерттеулерінен
кездестіреміз.
Ауру атауларының уәжделу деңгейін талдай келе, оларды былайша жіктеуге болады:
Толық уәжділік негізінде жасалған ауру атаулары;
жартылай уәжділік негізінде жасалған ауру атаулары;
жүйелі уәжділік негізінде жасалған ауру атаулары;
абстрактылық уәжділік негізінде жасалған ауру атаулары;
абсолюттік уәжділік негізінде жасалған ауру атаулары.
Достарыңызбен бөлісу: