Тақырып Тұлғаның даралық-типологиялық ерекшеліктері «Темперамент»

Динамика деп психикалық процестердің қарқыны, ырғағы, ұзақтығы, қарқындылығы, атап айтқанда эмоционалды процестер, сондай-ақ адам мінез-құлқының кейбір сыртқы ерекшеліктері - қозғалғыштық, белсенділік, реакциялардың жылдамдығы немесе баяулығы және т.б.

Темперамент туралы әңгіме кезінде олар адамдар арасындағы көптеген психикалық айырмашылықтарды білдіреді - тереңдік айырмашылықтары, эмоциялар тұрақтылығы, әсерленгіштік, іс-әрекеттің жігерлігі және психикалық өмірдің, мінез-құлық пен белсенділіктің басқа динамикалық, жеке-дара ерекшеліктері. Темперамент бүгінгі күні көп жағдайда даулы және шешілмеген проблема болып қала береді. Алайда, проблемаға көптеген әр түрлі көзқарастармен, ғалымдар мен практиктер темперамент - бұл тұлғаның әлеуметтік болмысы ретінде қалыптасатын биологиялық негізі екенін мойындайды.

Темперамент - бұл адамның тек табиғи қасиеті, ал оны жеке қасиет ретінде қарастырудың себебі - адамның өзі істейтін іс-әрекеті мен қылығы темпераментке байланысты.

Темперамент адамның табиғи сипатының, психологиялық іс-әрекетінің динамикалық ерекшеліктері, яғни психикалық процестер мен жағдайлардың әрекеттерінің ырғағы, қарқыны, жылдамдығы жатады.

Темперамент келесі құбылыстарда көрінеді:

1. 
   Адамның жалпы белсенділігінде;
   
2. 
   Қозғалу ерекшелігі және сөздік қозғалу ерекшелігінде;
   
3. 
   Эмоционалды процестер ерекшелігінде: эмоцияның туындау және өшу жылдамдығы, күші мен тереңдігі, эмоционалды аймақтың сапалық қасиеті, яғни кез келген эмоцияны бастан кешіру жылдамдығы және т.б.
   

Ерте кезден осы көріністердің барлығы ғалымдардың назарын аударды. Темпераменттің туа біткен, адамның табиғи сипаты, яғни ағзаның физиологиясымен байланысты екеніне ешкім күмәнданбайды. Ғылым тарихында темперамент жайлы көптеген теориялар бар.

Темперамент жайлы теорияларды үлкен үш топқа бөлуге болады:

1. 
   Гуморальді теориялар;
   
2. 
   Конституционалды теориялар;
   
3. 
   Жоғары жүйке жүйесі ерекшеліктеріне байланысты темпераментті түсіндіруші теориялар.
   

Ежелгі грек дәрігері Гиппократ (б.з.д. V ғ.) темперамент туралы ілімді жасаушы болып саналады. Гиппократ теориясы бойынша, адам ағзасында төрт негізгі сұйықтық бар: қан, қара өт, сары өт, сөл.

Оның ілімдеріне сүйене отырып, Гиппократтан кейінгі ежелгі дәуірдің ең танымал дәрігері Клавдий Гален (б.з.д. II ғ.) Темпераменттің алғашқы типологиясын жасады, ол әйгілі «De temperamentum» трактатында баяндалды. Оның ілімдері бойынша темперамент типі организмдегі сұйықтықтарының біреуінің басым болуына байланысты. Ол біздің заманымызда кеңінен танымал темпераменттерді бөліп көрсетті: сангвиник (sanguis - қан), флегматик (phlegma - сөл), холерик (chole – сары өт), меланхолик (melas chole - қара өт). Бұл тұжырымдама ғасырлар бойы ғалымдарға үлкен әсер етті.

19 ғасырдағы неміс философы Имануил Канттың пікірінше, темперамент туралы ілімнің негізгі бөлінуі келесідей болуы керек: сезім темпераменттері және әрекет темпераменттері, олар екі түрге бөлінеді, олар бірге төрт темперамент береді. Кант сангвиникті (A) және меланхоликті (B) сезім темпераменті, ал холерикті (C) және флегматикті (D) белсенділік темпераменті деп бөлді.