Қазақстан Республикасы Ғылым Академиясы М. О.Әуезов атындағы Әдебиет және Өнер Институты
жүктеу/скачать 1,11 Mb.
|
аза стан Республикасы ылым Академиясы М. О. уезов атында ы де
| ӨЛІМДІ ЕР КӨТЕРЕДІ
Ерден бидің Бимырза деген баласы өліп, соған Шо-қай мен Досбол көңіл айтуға барады. Есіктен кіре бере Шоқай мына сөзді айтады: — Ассалаумағалейкум Ерден! Кеткенің бе керден? Аруаққа шет болма, Басыңды көтер жерден. Көрісейін деп келдім Қолыңды әкел бермен! Әкең Сандыбай да өлген, Оны да мына Шоқай көрген, Жақсының басына іс түссе, Жасымайды, бойлай береді. Жаманның басына іс түссе, Күндіз-түні ойлай береді. Көкті бу көтереді, Жерді су көтереді. Жүйрікті ду көтереді. Жүкті нар көтереді, Өлімді ер көтереді, Болмаса қас патша мен хан көтереді. Сен қарадан туған хан емес пе едің, Айырдан туған нар емес пе едің?! Сонда Досбол айтқан екен: — Өлмесе қайда кетті Бүрынғыңың кәрісі? Жер жүзін жұтса да, Тоя ма қара жердің талысы. Ерден-ау! Өткенге өкінбе, Келмеске кейіме, Өлім деген ұзақ жолдың алысы. УА, ЕРДЕН! Ерденнің Байменде деген баласы өлгенде Асаубай ше-шеннің айтқан көңілі — Ассалаумағалейкум, уа, Ерден! Осы балаң өлмесе, Кетіп едің керден. Қазаға қарсылық қылмай, Басыңды көтер жерден. Көрмегелі көп болды, Көрісейік кел, бермен. Балаңды алған құдай ғой, Өзі алып, өзі берген. Мен Асаубай досыңмын, Бұған дұға қыла келген. Уа, еріп келген қасымда Құдағи мен құдаң бар. Өзі берсе, өзі алған, Тағдырына алланың, . Сабыр етіп шыдаңдар. Азаға арнап әкелген, Тоғыз шұбар құнан бар. Және азаға әкелген, Көрген жан қарап тұрғандай Алты шұбар атым бар. Айтатұғын датым бар. Байменде өлсе артында, Бименде сынды балаң бар. Тоқтатпаса беруін, Артьшан үміт және бар. Екі айғырдың терісін Біріктіріп істеген, Нарға артып әкелген, Екі мойынды саба бар. Тағы сізге әкелген, Жаннат ішік, кілем бар. Басы құндыз болғанда, Тоғыз түрлі бұйым бар. Елдің бірін қалдырмай, Тегіс бәрін жиындар. Қымызым менің жетеді, , Алып келіп құйындар. Халық көрсін көзімең, Әкелген сондай сыйым бар. Төсектен басын Ерден көтеріпті. Сонда шешен былай депті: — Уа, Ерден! Сағасынан сынар ма, Алмас қылыш болатың. Қайырылып сенің қалды ма, Топшыңнан тиіп қанатың. Ерлерге зауал кездессе, Жуан созьшып, Жіңішке үзіліп қалатын. Кұс қанатымен ұшып, Кұйрығымен қонатын. Баланың қатты қайғысы, Өзегінді өртеп жанатын. Жазулы "тағдыр жеткенде, Жақсы-жаман, кәрі-жас, Уақытынан асырмай, Темір үйге қамап қойсаң да Аманатын алла алатын,— деген екен. жүктеу/скачать 1,11 Mb. Достарыңызбен бөлісу:
|