Қазақстан Республикасы Ғылым Академиясы М. О.Әуезов атындағы Әдебиет және Өнер Институты

• 
  Бұл кімнің ауылы?— дейді жолаушылар.
  
• 
  Мезгілбайдың ауылы,— дейді бала.
  
• 
  Бұл ауыл қонған қонаққа не тамақ береді?
  
• 
  Еті бар үйге кездессең етін береді, еті жоқ үйге кездессең, бары мен ниетін береді,— дейді бала.
  
• 
  Мұнан әрі ел бар ма?
  
• 
  Әттегененің ауылы бар.
  
• 
  Онан әрі кім бар? ,
  
• 
  Түнқатардың ауылы бар.
  
• 
  Онан әрі ше?
  
• 
  Таңатардың ауылы бар.
  

• 
  Қайдан келесіңдер?— дейді.
  
• 
  Арқаның елшісімін,— дейді бала.
  
• 
  Еліңнің кең қарын кемеңгері, үлкен ақсақалы қайда?— дейді Датқа.
  

• 
  Кең қарын керек болса, кебежемен сөйлес, үлкен керек болса, түйемен сөйлес, сақалды керек болса, текемен сөйлес, елші керек болса, менімен сөйлес,— дейді бала.
  
• 
  Сен елші боп келдің бе?— дейді Датқа таңданып.
  

— Иттерді неғе аттың?— дейді датқа ілік іздеп.

• 
  Тақсыр, осы елдің итінің үргенінен біздің елдің қойы үркіп далаға шығып кетіп, қасқыр қырып жүр,— дейді бала.
  
• 
  Сенің еліңе біздің елдің итінің дауысы қайдан же-
  теді?— дейді датқа.
  
• 
  Тақсыр, біздің елдің айғырының даусы сіздің елге қалай жетті?— дейді Мөңке бала сонда.