Осыларды иммунокомпетентті жасушалар - ИКК деп атайды. Барлық жасушалардың қорғаныс жүйесінде атқаратын функцияларының айырмашылығына байланысты негізгі морфологиялық және цитохимиялық айырмашылықтары бар.
Моноциттер, нейтрофилдер, базофилдер және эозинофилдер ерекше емес функцияны орындайды. Лимфоциттер белгілі бір функцияны орындайды.
Қан арнасындағы лейкоциттер ешқандай функцияларды атқармайды. Қан ағымы тек оларды тасымалдауға қызмет етеді.
Адам қанында орта есеппен 4 – 7 мың лейкоциттер бар 1мм3. Бір лейкоцитте шамамен 1 мың эритроцит бар.
Морфологиялық тұрғыдан лейкоциттердің бес түрі бөлінеді: лимфоциттер, моноциттер, нейтрофилдер, эозинофилдер және базофилдер.
Лимфоциттер мен моноциттер-түйіршікті емес лейкоциттер (агранулоциттер).
Нейтрофилдер, эозинофилдер және базофилдер құрамында цитоплазмалық түйіршіктер бар – түйіршікті лейкоциттер (гранулоциттер).
Фагоцитоз құбылысы алғаш рет И. Мечников 1882 жж. ашты
Сынақ материалы ретінде жұлдыздар мен дафниялар қолданылды, ғалым ағзаға ақуыз спораларын енгізді. Мечников спораның қозғалмалы жасушаларға белсенді шабуыл жасайтынын анықтады. Бұл белсенді жасушалар фагоциттер деп аталды.
Адам ағзасында фагоциттердің екі түрі бар: моноциттер (макрофагтар) және нейтрофилдер (микрофагтар).
Бұл жасушалар бөліну кезінде бағаналы миелоидты жасуша беретін қызыл сүйек кемігінің бағаналы гемопоэтикалық жасушаларынан дамиды.
Оған әсер ететін гуморальды факторларға байланысты миелоидты бағаналы жасуша одан әрі гранулоциттік-моноциттік жасушаға айнала алады.
