3. Некробактериоз ауруы кезінде сойыс өнімдерін ВСБ.
Сарып, некробактериоз (Necrobakterіosіs), ветеринарияда — үй және жабайы жануарлар мен құстардың жұқпалы ауруы. Қоздырушысы Вakterіum necrophorum бактериясы. Табиғи жағдайда ауру бір аймақты түгел қамтуы мүмкін. Бұғы, жылқы, қой, сиырда Сарып тұяқ, бақай, сирақ буындарын, шошқа, бұзау, құстарда ауыз қуыстарын зақымдайды. Мүйізді ірі қара малдың жыныс мүшелерін де қамтуы ықтимал. Сарып болған малдың терісі қызарып, темп-расы 40С-қа дейін көтеріледі. Сарып асқынғанда тері астына сасық ірің жиналады, тұяғы түседі, сирақтың сіңірі зақымданады. Сарып бактериясы ауырған малдың ішек-қарын жолдарына өтіп, нәжіспен сыртқа шығады да сау малға (лас қора, жайылым, суат арқылы) жұғады. Зақымданған теріге және кілегей қабатына бактерия түссе, алғашында теріні зақымдап, кейіннен ішкі ағзаларын (бауыр, бүйрек, өкпе, жүрек, ми) жарақаттайды.
Аурудың 4 түрі болады: тері некробактериозы, кілегей қабық некробактериозы, ішкі органдардың некробактериозы, некробактериозды остит , остеомиелит .
ВСБ.Егер де жергілікті патологиялық процестер ғана болса ұшаны кедергісіз шығарады, ол өзгерген жерлерді жоюға жібереді.Егер процесс септикалық болса бүкіл сойыс өнімін жояды.
№12 билет
Достарыңызбен бөлісу: |
