А. Белл мен мұғалімі
Дж. Ланкастер жасады.
Олардың ниеті- жұмысшылар арасында бастау білімдерді кеңінен ен жайдыру
қажеттігі мен оқыту және мұғалім дайындығына жұмсалатын қаржыны көбейтпеу
аралығындағы қарама-қайшылықты үйлестіру еді.
Жаңа жүйе
өзара оқытудың белл-ланкастерлік жүйесі атауын алып, Индия мен
Англияда бірдей уақытта тәжірибеге енді. Бұл жүйенің мәні-ересек оқушылар
мұғалім басшылығында материалды өздері игеріп, соң қажетті көрсетпе –
нұсқаулар алып, өздерінен кіші жолдастарын оқытты, нәтижеде аз оқытушылар
санымен жаппай оқуды ұйымдастыруға қол жететін болды. Бірақ оқу сапасы
ойдағыдай жоғары деңгейге көтерілмеді, сондықтан белл-ланкастерлік оқу жүйесі
кең өрістей алмады.
Ғалымдар мен практиктердің оқуды ұйымдастырудың жаңа формаларын
іздестіргендегі мақсаты-сабақ жүйесінде кезігетін кемшіліктерді, атап айтсақ,
оқушылардың танымдық белсенділігі мен дербес дамуына тұсау болып келген
оқудың орташа білімді оқушыға бағдарлануы, оқу мазмұнының біртектілігі мен
оқу игеру қарқынының дараланбауы, оқу процесі құрылымының өзгермеуін талап
ету сияқты педагогикалық олқылықтардың орнын толтыру болды.
ХІХ ғ. ақырында АҚШ-та
