17-дәріс. Тақырыптың аталуы: Релаксация (тыныштық) Релаксация(лат. relaxatіo — әлсіреу, азаю) — макроскопиялық физ. жүйелердегі (газдардағы, сұйықтықтардағы, қатты денелердегі) термодинамикалық тепе-теңдіктің орнығу процесі. Макроскоп. жүйе күйі параметрлердің көп санымен анықталады және осы параметрлердің әрбірі бойынша тепе-теңдіктің орнығуы әр түрлі өтуі мүмкін. Релаксацияның сандық сипаттамасы релакц. уақыты болып табылады. Мысалы, өткізгіштің электрондары тепе-теңдік қалпына 10-13 — 10-14 с ішінде келсе, Жер қыртысындағы кристалдық құрылымдардың тепе-теңдікке жуықтауы геол. дәуірлерге созылады. Физ. жүйе тепе-теңдік күйге бір параметрі бойынша жетіп, басқа параметрлері бойынша тепе-теңдіксіз күйде тұруы мүмкін. Релаксацияланатын жүйе әдетте жартылай тепе-теңдік күйлер арқылы өтеді. Релаксацияның барлық процестері жүйе энтропиясының артуы, қабаттаса өтетін тепе-теңдіксіз процестер болып табылады. Оларды зерттеумен физ. кинетика айналысады.
Аутогендік жаттығу - бұл алаңдаушылықты азайтуға көмектесу үшін пайдаланылатын релаксация техникасының түрі, оның ішінде әлеуметтік мазасыздықтың бұзылуы (SAD) бөлігі. Оны когнитивті-мінез-құлық терапиясы (CBT) сияқты тұрақты емдеуге немесе өзін-өзі қамтамасыз ету стратегиясы ретінде қолдануға болады.
Жүйелі релаксациялық сессиялардың тиімділігі заманауи психотерапевтерлермен танылады. Релаксацияның адамның психикалық жағдайына оң әсер ету теориясына сәйкес, ақыл-ой мен дене арасындағы нақты байланыс бар және адам оны қолдауы керек.Релаксация әдістерін қолданумен психотерапияның маңызды сәті жалпылау болып табылады. Жалпылау – әсердің таралуы және шоғырлануы. Сіз жүйелі және үстірт онымен күресуге жоқ болса, онда нәтиже бірдей уақытша және сапасыз болады. тұрақты арқылы, қатты оқыту қорыту және адамға релаксация ұзақ мерзімді оң әсерін қол жеткізуге болады.