1. Физиология пәнінің мазмұны мен маңызы
Кребс шикі, реакция кезегі, энергия шығымы
жүктеу/скачать 189,93 Kb.
|
сессия ажжф
https, лекция 7, 207181
- Бұл бет үшін навигация:
- 40.Глиоксилатты цикл
- 41 Рефлекс және рефлекторлық доға, оның бөлімдері 93,25%
| 39.Кребс шикі, реакция кезегі, энергия шығымы
Кез — келген организмнің өмірлік белсенділігінің негізі-аденозинтрифосфат-химиялық реакциялардың күрделі тізбегі кезінде алынатын зат. Әрбір жасушада болатын бұл процесс үздіксіз жалғасады. Бұл кейбір қышқылдардың глюкозаның өзгеруіне әсерін зерттеген неміс ғалымының құрметіне Кребс циклі деп аталады. Биохимияда тағы бір атау қолданылады — трикарбон қышқылдарының циклі Химиялық реакцияның реті ресми ұғым болып табылады. Қарапайым (бір сатылы) реакциялар үшін реакция ретінің физикалық мәні келесідей: реакция реті бір уақытта өзгеретін концентрациялар санына тең.Реакция жылдамдығын реакцияға түсетін заттардың концентрациясымен байланыстыратын кинетикалық теңдеудің түріне байланысты нөлдік, бірінші, екінші және үшінші ретті реакциялар ажыратылады. Шығу жұмысы-вакуум деңгейіндегі энергия мәндерінің айырмашылығы {\displaystyle E_{vac}}{\displaystyle E_{vac}} және Ферми деңгейі {\displaystyle E_{F}}E_F, яғни электронға Қатты денені, әдетте металды немесе Қатты денені "тікелей" алып тастау үшін хабарлау қажет минималды энергия жартылай өткізгіш: 40.Глиоксилатты цикл Глиоксилат циклі немесе глиоксилат шунты— өсімдіктерде, бактерияларда, протисттерде және саңырауқұлақтарда кездесетін анаболикалық жол-трикарбон қышқылдарының модификацияланған циклі. Глиоксилат циклі ацетил-СоА-ны сукцинатқа айналдыруға қызмет етеді, ол әрі қарай көмірсулар синтезі үшін қолданылады. Микроорганизмдерде ол глюкоза сияқты күрделі көздер болмаған кезде көміртегі көзі ретінде қарапайым көміртегі қосылыстарын жоюды қамтамасыз етеді, сонымен қатар сукцинат пен Малат мөлшерін толтыратын трикарбон қышқылы циклінің анаплеротикалық реакцияларының бірі ретінде қарастырылуы мүмкін. Жануарларда глиоксилат циклі жоқ деп саналады, бірақ соңғы жылдары кейбір жануарлар тіндерінде циклдің негізгі ферменттері — малатсинтаза және изоцитрат лиазасы табылды 41 Рефлекс және рефлекторлық доға, оның бөлімдері 93,25% Рефлекс – рецепторлардың қатысуымен және жүйке жүйесінің бақылауымен өтетін тірі ағзаның кез келген әсерге (стимулға) стереотиптік (стандартты, бірдей жағдайда бірдей) реакциясы. Рефлекстер жүйке жүйесі бар және рефлекторлық доға арқылы жүзеге асырылатын көп жасушалы тірі организмдерде болады. Рефлекс жүйке жүйесі қызметінің негізгі түрі болып табылады. Рефлекс ұғымы алғаш рет Декарт физикасында пайда болды. Декарт дүниенің жалпы механикалық бейнесін жасап, оған тірі жандардың мінез-құлқын да қосқысы келді. Декарт концепциясы әртүрлі ғалымдар табиғатта болып жатқан құбылыстарға материалистік түсініктемелер берген дәуірде пайда болды: мысалы, дәрігер Уильям Гарвей өзі ашқан қан айналымы жүйесін сол кездегі адамзатқа белгілі элементтері бар қарапайым механизм ретінде сипаттады - сорғы, құбырлар т.б. Декарт теориясы материалистік детерминизм принципін одан әрі нығайтты, өйткені Гарвей механизм ретінде тек жануар денесінің ішкі құрылымын ғана қарастырды, ал Декарт та бұл принципті организмдердің сыртқы әлеммен әрекеттестігіне, яғни шын мәнінде психикалық әрекетке көшірді. Декарт организмдердің қоршаған орта денелермен әрекеттесуіне ми орталық қызметін атқаратын және одан «жүйке түтіктері» алшақтайтын жүйке машинасы арқылы жүзеге асады деп есептеді. Оның схемасы бойынша сыртқы факторлар денеде орналасқан жүйке «жіптерінің» ұштарында әрекет етеді, олар созылған кезде мидан нервтерге апаратын тесіктердің клапандарын ашады. Жүйке жүйесінің сыртқы ортадағы тітіркендіргіштерге реакциясын рефлекс деп айтамыз. Рефлекторлық доға деп рефлекс кезіндегі қозудың жүретін жолын айтамыз. Рефлекторлық доға бірнеше бөліктерге бөлінген: Сезімтал бөлік. Бұл бөлікте болатын сенсорлық рецепторлар тітіркендіргіштің әрекетін қабылдау арқылы қоздырады. Афферентті жол ОЖЖ-не рецепторларда пайда болған қозуды тасымалдайды. Жүйке орталығы. ОЖЖ-да орналасқан нейрондардың бірнеше тобы орталыққа енген қозуды талдайды. Сосын ОЖЖ реакциясын жасайды. Эфферентті жол ОЖЖ-де талданған жауап тітіркендіргішін эффекторға (жұмыс органына) тасымалдайды. Орталық қозу есебінен эффектор жұмыс істейді. Эффекторлық рецептордың құрылысы. Жұмыс органы өз қызметін атқарған кезде онда биохимиялық және электрлік өзгерістер болады. Бұл өзгерістерді органдағы рецепторлар қабылдайды және мүшенің күйіне байланысты қоздырады. Эффекторлардың эфферентті жолы. Эффекторлық рецепторда талданылған қозу сол мүшенің афферентті жүйке талшығының бойымен жүріп орталық жүйке жүйесіне қайта оралады. Мұнда жүйке орталығы келіп түсетін тітіркендіргішке талдау жасайды және қажет болған жағдайда жұмыс органының қызметін тоқтататын немесе қалпына келтіретін реакция жасайды. жүктеу/скачать 189,93 Kb. Достарыңызбен бөлісу:
|