Акушериядағы деонтология. Медициналық деонтология – медицина қызметкерлерінің өзіндік мамандық міндеттерін этикалық шамада орындалуының жиынтығы. Медициналық этика бұл науқастар және олардың туысқандары арасындағы, сондай-ақ медицина қызметкерелері арасындағы кең көлемді жағдайлар.
Медициналық этика бұл науқастар және олардың туысқандары арасындағы, сондай-ақ медицина қызметкерелері арасындағы кең көлемді жағдайларды орынды қолдану.
Деонтология сөзі грек тілінен аударғанда dеоn - міндетті және 1оgos - оқыту деген мағынаны білдіреді.
Дәрігер акушер-гинеколог өзінің жұмыс барысында қолданатын деонтологиялық нормалары:
- Тәуелсіздік: науқастардың өзіндік принциптерімен жүру құқығы бар.
- Тиімділік: дәрігер өзінің бағыттаған барлық шаралары науқас үшін тиімді болуы қажет.
- Құпияны сақтау: дәрігер науқасқа байланысты жағдайларды құпия түрінде сақтауы керек. Құпия тек науқастың шешімімен немесе сот төрешілердің шешімімен ашылады.
- Келісу: барлық диагностикалық және емдік шаралар тек науқастың келісімімен жүргізілуі тиіс.
- Білім: дәрігер науқастан емдік шараларды жүргізуге келісім алмас бұрын науқасты емдік шараның мақсатымен, олардың ағзаға тигезетін әсермен таныстыруы керек.
- Сенімдік: дәрігер мен науқас арасындағы негізі.
- Құқықты: науқас өзіне тиістісін алу құқығы бар. Медицина қызметкерлері ашық, адал, мейірімді болуы тиіс.
Акушерлік-гинекологиялық тәжірибеде негізгі жағдай бұл жүктілік және босану алдындағы қорқынышты үрей. Жүктіліктің жақсы дамуы, босанудың жақсы өтуі әйелдер кеңесі және босану үйінің дәрігерлеріне үлкен міндеті болып есептеледі.
Медициналық этиканың қазіргі заманғы ережесі:
* Стационарда және бөлімде жұмыс тәртіпті болу керек. Субординацияны, яғни кіші медицина қызметкерінің жоғарғы медицина қызметкеріне деген қатынасын сақтау керек.
* Медицина қызметкері науқасқа деген қатынасы тұрақты болу қажет.
* Дәрігер жоғарғы білікті маман болуы қажет.
* Науқастың қатысуымен басқа медицина қызметкерлердің қателіктерін айтпауы тиіс.
* Дәрігер диагнозды, емдік шаралардың көрсеткіші мен қарсы көрсеткіштерін ескере отырып, қажетті операция жасалуын басқа дәрігермен кеңесе отырып іске асыруы қажет.
* Орта және кіші медицина қызметкерлерімен қарым-қатынас жақсы болуы қажет.
* Дәрігер тактикасын науқастың мінезіне, оның мәдениет деңгейіне, ауру
сатысына, психика ерекшелігіне қарай жүргізілуі тиіс.
* Дәрігер науқастың туыстарымен баязы болуы керек, дәрігерлік құпияны сақтауы тиіс. Егер де аурудың асқынған түрлері болғанда жақын туыстарымен ашық әңгімелесуіне болады.