төгіледі. Оның демі (мұрнына)
жеткен әр кәпір жантәсілім етеді, ал оның демі көзі жетер жерге дейін тарайды. Сосын ол Дәжжалдың ізіне түседі де, оны Лудд қақпасы (деген жерде)
қуып жетіп, өлтіреді. Сонан соң Иса ибн Мәриям Аллаһ (Дәжжалдың бүлігінен)
аман сақтаған адамдарға келіп, олардың беттерін сипайды және жаннаттағы дәрежелерін айтады» , – деген
2
.
Бір риуаятта Пайғамбар (с.а.с.):
«Оны (яғни Исаны)
Аллаһтың дұшпаны (Дәжжал)
көрген кезде, тұз секілді ери бастайды. Егер жайына қалдырғанда, ол жоқ болғанша еритін еді» , – деген.
Аллаһ тағала Иса туралы:
«Ол – Қияметтің белгісі» 3 ;
«Негізінде, олар оны өлтірмеді де, дар ағашқа кермеді де, бірақ оларға ұқсатылды. Расында, ол жайында 1
Муслим.
2
Муслим.
3
«Зухруф» сүресі, 61-аят.
