146
Хан ның
ісі қа тай ды,
Аза мат ер ден бақ тай ды.
Қан ды кө бе киі ніп,
Ұран дап жау ға ти ген де,
Кім
же ңе рі талай ды,
Жол дас та рым, мұ ңай ма!
Ма хам бет тің бо ла шақ қа де ген се ні мі:
Асыл дан бо лат ұл ту са,
Екі жақ бо лып кел ген де,
Егес кен
жер де шарт ке тер,
Жауы рын нан өтін ал са да,
Жа ман дар ға жа лын бас... –
де ген өлең жол да ры мен өрі ле ке ліп, ақын ның
ке ле шек ұр пақ тан
кү тер үмі ті кө рі не ді.
Ақын өмі рі нің соң ғы ке зін де гі кө ңіл күй інің кө рі ні сін
«Ба а-
на лы те рек жа рыл са» ат ты өле ңі нен бай қау ға бо ла ды:
Ба ға на лы те рек жа рыл са,
Ба қы раш жа мап бо лар ма?
Қа ра ғай ға
қар сы бұ тақ біт кен ше,
Емен ге иір бұ тақ біт сейші,
Қы ран ға тұ ғыр қы лар ға.
Хан нан қы рық ту ған ша,
Қа ра дан
бір-ақ ту сай шы,
Ха лық тың ке гін қу сай шы,
Ар ты мыз дан біз дер дің,
Ақы рып тең дік сұ рар ға.
Иса тай бас та ған кө те рі ліс же ңі ліс тап қан соң, ақын ел ден
жы рақ, қу ғын да жү ре ді. Көп жыл қу ғын-сүр гін нен
шар ша ған
Ма хам бет ті Жай ық бой ын да, Қа раой ме ке нін де жал ғыз үй отыр-
ған да Бай ма ғам бет сұл тан ның жі бер ген адам да ры қай ғы лы қа за-
ға ұшы рат ты.
Ма хам бет өлең де рі – ба тыл дық қа, қай сар лық қа тәр бие лей тін,
өз за ма нын да ғы ха лық бұ қа ра сы ның мүд де сін
қор ға ған, ел дің
жо ғын жоқ та ған шы ғар ма лар.
Достарыңызбен бөлісу: