Қазақ әдеби тілінің теориялық мәселелері

Тақырыбы:

Қазақ әдеби тілінің теориялық мәселелері.

Әуелбек Қоңыратбаев зерттеуі бойынша

Орындаған:

Қабылдаған:Рамазанов Т.Б.

COӨЖ №1

Әдеби тілдің туу, қалыптасу кезеңдерін анықтау үшін әдеби мәні бар құбылыстарды әдіс, стиль, тіл, жанр жағынан алып, оның фольклормен байланысын, түрлі стильдердің өзара тартысын, тарихи негізде ауысуының сыры мен теориялық мәселелерін зерттеу қажет.

Ұлттық тілдің көрінісі болған әдеби тіл таптық қоғамда барлық таптарға ортақ қатынас құралы болғандықтан, оның қалыптасуына бір ғана бағыт емес, түрлі бағыт пен түрлі стильдегі ақындардың да қатысы болады.

КІРІСПЕ

Сондықтан

Сондықтан

Абайдан

Көптеген өзге халықтардың эпосы мен ертедегі жазба тілі дәл қазақ, қырғыз, түрікмен, қарақалпақ сияқты Орта Азия халықтарының ауыз әдебиетіндей болып, бүгінгі әдеби тілге осыншалық ұқсас, жалғас болып келе бермейді. Өйткені көшпелі елдер өздерінің жалпыхалықтық тілінің өрнегін эпос арқылы тым ерте жасауға мәжбүр болады. Эпос тіліндегі образдау табиғатынан туындайтын көтеріңкі рухты айтпасақ, ол халықтық сөйлеу тілімен бір. Көшпелі елдерге ғана тән ауыз әдебиеті мен жазба әдебиетінің арасындағы жақындық осындай.

ХҮ ғасырдағы Асан қайғы, ХҮІІІ ғасырдағы Бұқардан бастап Абайға дейін эпос тілі біздің жаңа әдебиетіміздің тіліне үлгі болып қана қоймай, онымен бүгінге дейін жалғасып келеді. Сөйтіп, бүгінгі әдеби тіліміз, оның жеке нормаларының қалыптасуына көне дәуір жазбаларының тигізген әсерін былай қойғанда, эпос, ертегі, жыраулар поэзиясының тілін дәстүр ғана емес, норма ретінде меңгере отырып, өзгеше жолмен, тек қазақ халқының өз тұрмысының ерекшеліктеріне сай тарихи бірлікте туып дамыған дейміз. Ал эпостағы тілдік нормаға жыраулар поэзиясы да, Абай да ортақ. Асылы, дәстүр стильдік құбылыс та, грамматикалық норма тілдік құбылыс болуға тиіс.

ХҮ-ХІХ

ХІХ

,

Болыс

1.Дулаттар оны

Міне, екі түрлі әдіс пен стиль тудырған ұғым осылар. Қай тұста болса да мәселенің қойылысында жалпыхалықтық сарын ғана емес, ұлттық сипат та бар еді.

Бұл кездегі әдебиетіміз өмірге жақын ғана келмей, оның ішкі сырына, шындығына тереңірек үңіліп, образ, жанр жасауда жалпыхалықтық тілді әдеби стильде қолдануда өзгеше табысқа жетті.