203
барғанша кейіпкердің кеудесінде болған үміт, бос кереуетті көрген
кезде үзіледі. Эмоция шарықтау шегіне жетеді.
Мәтіннің
соңғы бөлігі тағы да вербалды және бейвербалды құрал
-
дардың тоғысуы арқылы беріледі. Автор кейіпкердің қимыл
-
қозға
-
лысын суреттей отырып, оның ішкі жан
-
дүниесіндегі шиыршық атқан
эмоцияны білдіреді. Ол шығармада: «
Жан ұшырып сыртқа шық
-
тым»
тілдік бірліктері арқылы көрініс табады. Мәтін соңы кейіпкер
эмоциясының сыртқа шығуымен ерекшеленеді:
«
–
Әсел! –
деп, бүкіл
ауланы басыма көтере айқайлаймын. Ешкім үн қатпады».
Бұл –
жігіттің «су түбіне кетіп бара жатқан адамдай» болған жан айқайы.
Мәтінді үш бөлікке бөлу арқылы эмоцияның динамикасын, оның
вербалды, бейвербалды құралдар арқылы берілуіне талдау жасауға
болады.
Оқиға барысында оқырман өмірден түңілген жігітпен бірге азапқа
түсе отырып, қатты қиналады, бірге езіледі, жан жарасын емдер күшті
бірге іздейді. Шығармада:
Достарыңызбен бөлісу: 
