33
ренжу, кею.
Түге!
–
наразы болу, ренжу.
Піш!
–
менсінбеу,
жақтырмау.
Пішту!
–
менсінбеу, жақтырмау. Мысалы,
Тиегі тырсылдап келіншек тұсындағы жібек кілемге ілулі арғын
домбыра тұр екен. Сатанның көзіне оттай басылды. Көптен
домбыра тарпаған.
«Әттең!..»
деді (І. Жансүгіров) –
өкіну.
–
Егер біз осыған шейін ілінбей кеткенде...
Әттеген
-
ай!..
Шұрқанды салатын едік!
Қап!..
(І. Жансүгіров)
–
өкіну.
–
Қап!
–
деп Тәуке бармағын тістеді (І. Жансүгіров)
–
ызалану.
Пахраддин
жүгіре алмады. Демікпесі ұстап ырсылдап қалды.
Кеудесін әрең сүйреп сусыма құм төбеге көтерілді
-
ау итшілеп. Қайда,
бұл кезде Балқияның әлдеқашан қарасы батқан
-
ды.
–
Қап,
мына бейбақтың азабы
-
ай! –
деді, төбе үстінде іркіліп,
ұшы
-
қиырсыз шалқар құм әлеміне
көз жіберіп тұрып (С. Елубаев)
–
налу.
Бірқатар одағайлар көпмәнді болып келеді де, қолданылу ыңғайы
-
на қарай кейде жағымды, кейде жағымсыз эмоцияны білдіреді. Олар:
Ай!
–
таң қалу, қорқу, ауырсыну.
Әй
–
таңдану, таңырқау, өкіну, күмәндану, наразылық білдіру,
ренжу, кею.
Астапыралда!
–
таңдану, қорқу, шошу, үрейлену.
Ой!
–
қуану, ызалану, күңірену.
Ойбай!
–
қуану, абдырау, үрку, қорқу, шошу, үрейлену.
–
Япырмай!
–
армандау, өкіну, таңдану, ынтығу, үрейлену.
Көтек!
–
мазақ қылу, әжуалау, шошу, қорқу.
Әрі жағымды, әрі жағымсыз эмоцияны білдіретін бұл одағай
-
лардың мағыналары контекс ішінде, не
жағдаятта анықталады. Төмен
-
дегі мысалдардан
ай
одағайының бірінші жағдайда таң қалуды, ал
екінші жағдайда қорқуды білдіріп тұрғандығын контекске қарап
ажыратуға болады.
1)
Досан таңырқап қарап отырып:
–
Ай,
тегі пенде болмассың, сайтан шығарсың! –
деді (І.
Жансүгіров) –
таң қалу.
2)
–
Ай,
ер
-
ай! Неге соғар екен ісің!? (І. Жансүгіров)
–
қорқу.
Көбінесе күтпеген жағдайдағы адамның көңіл
-
күйінің өзгеруіне
қарай қолданылатын
ой
одағайы төменде қуану, күңірену, ызалану
сияқты түрлі эмоциялық күйді білдіріп тұр.
1)
–
Ой,
Сатан ғой! –
деп сиыршы да саңқ ете түскенде шешесі
қанатын жая жүгірді. Сатан аттан түсіп аймаласып көрісіп
жатыр
(І. Жансүгіров)
–
қуану.
2)
Достарыңызбен бөлісу: