Ќазаќстан Республикасы жоѓарѓы оќу орындарныњ ќауымдастыѓы
Философиялық мәтіндермен жұмыс істеу
жүктеу/скачать 450,91 Kb.
|
ФИЛОСОФИЯ студенттеріме (1)
- Бұл бет үшін навигация:
- Әдебиеттер тізімі
| Философиялық мәтіндермен жұмыс істеу
Антология мировой философии. В 4-х т. М.: 1969-1972. Гегель Г. В. Наука логики. М.: 1972, т.3. Кант И. Критика практического разума. Соч Т.4.,Ч.1. М.: 1964. Кант И. Пролегомены. Соч. Ч.1. М:1965. С. 67-210. Мир философии: Хрестоматия в 2- ч. М., 1991. Фейербах Л. Сущность христианства. М.: 1965. Фихте И. О назначении ученного М.: 1935. Шелинг Ф.В.И. Система трансцендентального идеализма. Л.: 1936. Әдебиеттер тізімі Алтаев Ж., Қасабек А., Мұхамбетәлі Қ. Философия тарихы. А, 2000. Асмус В.Ф. И. Кант. М.: 1973. Қасабек А. Тарихи-философиялық таным. А. ҚазГЗУ, 2002. Абдильдин Ж.М. Диалектика Канта. А:1974. Әбішев Қ. Философия. Ақыл кітабы . 2001. Быховский Б. Э. Фейербах М.: 1967. Гайденко П. П. Парадоксы свободы в учении Фихте. М.: 1990. Гулыга А. В. Гегель. М.: 1970. Гулыга А. В. Шеллнг. М.: 1995. 10. Кішібеков Д. К.,Сыдықов Ұ. Е. Философия. А. 2003. 11. Кузнецов В. Н. Немецкая классическая философия. М.: 2003. 12. Мәдени-философиялық энциклопедялық сөздік. Т. Х. Ғабитов А. Т. Құлсариева, А., 2004. Нысанбаев Ә., Әбжанов Т. Философия тарихы. А, 1999. 1. 6. ХIХ ғасыр философиясыXIX ғасырдағы саяси, тарихи-әлеуметтік шындық – экономикадағы күрделі өзгерістер және өнеркәсіп пен ғылымның өркендеп дамуы, жаңа философиялық ағымдардың қалыптасуына алып келді. Бұл философиялық ағымдардың бірқатары ақыл-ойға сүйене отырып, табиғат пен қоғам туралы өте келісімді идеяларды тудырса, енді біреулері – керітартпа ойлармен тұжырымдарды алға қойды. Марксизм филрсофиясындағы принциптік жаңалық – адам тек табиғатта өмір сүрмейді, оны өзгертеді, соның барысында өзі де өзгереді. Бірақ, марксизмде адам мәселесін, оның өмірінің мәнін, бостандығын, т.б. мемлекет, тап, басқа да үлкен әлеуметтік бірлестіктер мүдесінің көлекесінде қалдырды. XIX ғасыр философиядағы екінші бір философиялық ағымдар, ақыл-ой және сананың дүниені танудағы мүмкіндігіне шек келтіретін идеялар мен тұжырымдар туғызады. Осының нәтижесінде классикалық философияда ақыл-ой күшіне, жеке сананың құдіретіне толық сенуін, ол ақыл-ойдың жетілуі ─ ғылымның дамуына алып келді деген тұжырымның орнына ырық, интуиция, инстинкті қойды. Неміс философтары Шопенгауэр мен Ницше ретсіз, түсініксіз, бұлдыр дүниені тануға болмайды деген тұжырымды айтты. Бұлардың көзқарасына сабақтас санасыздықты – психикалық ақиқат пен адамға тән, сонымен бірге өмір сүріп, оны билейді деген ілімді З. Фрейд ұсынды. Ал XIX ғасыр филисофиясында позитивизм, неотомизм және персонализм секілді ағымдар дүниеге келді. жүктеу/скачать 450,91 Kb. Достарыңызбен бөлісу:
|