Адамгершілік тәрбиесі дегеніміз – оқушылардың бойында мінез – құлықтың белгілі бір сипаттарын қалыптастыру және олардың өздерінің де бір – біріне, жанұяға, басқа адамдарға, мемлекетке, Отанға деген қатынасын анықтайтын мінез нормалары мен ережелерін дарыту жөніндегі тәрбиешілердің арнаулы мақсат көздеген процесі.
Адамгершілік тәрбие үш әлеуметтік, теориялық және практикалық қызмет атқарады.Адамгершілік тәрбиенің әлеуметтік қызметі жас ұрпаққа халықтың бала тәрбиелеу бойынша жинақталған тәжірибесін жеткізуден көрінеді. Теориялық қызметі адамгершілік білім аймағын теория тұрғысынан толықтыруды қамтамасыз етеді. Практикалық қызмет өскелең ұрпақты адамгершілікке тәрбиелеу бойынша жүргізілетін жұмыстың мазмұны мен әдістемесін жетілдіруді көздейді.
Жеке тұлғаның адамгершілік туралы білімді саналы меңгеруі, адамгершілік сезімі мен санасының қалыптасуы, қарым – қатынаста және әртүрлі жағдайларда бойындағы адамгершілік қасиеттердің жас шамасына қарай көрінуі оның адамгершілік тәрбиелілігін білдіреді.
Достарыңызбен бөлісу: |