Жұлындық жарақат Жұлындық жарақат кезінде сүйек-буын аппараты, жұлын миі және оның түбірлері мен тамырлары зақымдалуы мүмкін. Көбінесе омыртқаның қозғалғыштығы көп аймақтары жарақатқа душар болады – мойын (С5 –С7) және кеуде бел (Th10- L2) бөлімдері.
Жұлындық жарақаттың клиникалық түрлері зақымдалу сипатына және қосым-ша жанында жатқан қабық пен құрылымдардың зақымдалуына негізделген. Бірінші белгілері бойынша: жұлын мидың шайқалуы; жұлын мидың соғылуы; жұлын мидың жарақаттық басылуы (алдыңғы, артқы, ішкі).
Екінші белгілері бойынша: ашық жұлындық жарақат; жабық жұлындық жарақат.
Егер дуралды қаптың қабырғасы зақымдалатын болса, онда зақымдалудың бұл түрін өтпелі түріне жатқызады.
Негізгі үш топты бөледі:
Омыртқаның зақымдалуы жұлын ми қызметінің бұзылуынсыз;
Омыртқаның жабық жарақаты тұрақты және тұрақты емес болуы мүмкін.
Жұлын ми жарақаттары бөлінеді:
Морфофункционалды сипаты бойынша: шайқалу, соғылу, басылуы, толық анатомиялық бұзылыс.
Зақымдалу деңгейіне байланысты: мойын бөлімі, кеуде бөлімі, бел бөлімі, сегізкөз бөлімі.
Жаралайтын снарядтың түріне байланысты: пышақтық, оқтық, жарықшақтық және т.б.
Жарақат сипатына қарай: тесіп өтетін; соқыр; жанасып өтетін (тангенцинальды).
Жарқаттық каналы мен жұлын ми каналының траекториясының қатынасы бойынша: өтпелі; өтпелі емес; паравертебралды. Жұлын ми шайқалу (өтпелі жарақаттық салдану).
Морфологиясынында: уақытша ишемиямен бірнеше сегменттерінің ісінуімен сипатталады. Толық салданудың клиникалық көрінісі дамиды, ол жарақат ал-ғаннан соң, 6 сағаттан кейін төмендейді, ал 24 сағаттан кейін толық сауығу болады.