— Ал, кэне, окышы, — дейтш 6i3re кемшрлер. Bi3 ала-
кандай 6ip бет кагазга асы гы с суйкелген айбак-сайбак жа-
зуды
тани алмай, ежжтей бастасак:
— Осы немелерге мугал1м ай каратып жур ме? Kapin та-
нымаганы н е с ь е й , - деп шалдар к е й т , алгашкы буыннан-
ак создщ нобайын танып, ездер1 жетелеп, айтып отырады.
Солдаттардьщ жазган хаттарына карап, согы сты н бары-
сын ангару киы н едь Кай жерде жургендерш оздер1 де
бшмейтш секллд1, ойтеу1р аманбыз, бет1м1з 1лrepi дешп.
— Сонда мунын 1лrepici кай жак болды екен, - дейтш
шалдар ойланып. - Cipo, opi кетш бара жатканы болар.
— Е, opi кетпегенде, 6epi келе жатыр дейсщ бе?
— Т е к кайдагыны...
— Бу да 6ip
алла тагаланы н жазуы шыгар, - деп шалдар
е н п м еге ауып кетед1. — Есщ де ме, Т оке, дол согы с баста-
лар жазда осы ит б1ткен улып, ауылды басына кетер ет
1
ш?..
— Итт1 айтасы н-ау, мына патшагарлар (61
зд
1
KopceTin)
ку таякты мылтык кылып, осы ауыл уйд1н арасында атыс-
ты гой. Содан баска ойын курып калгандай. Э,
бул ырым
дегенн1н
©3i
бастамай коймайды гой. Ж ар ы кты к баягынын
баласы кетпеупн ме ед1 аксуйек ойнап, алтыбакан
Teyin...
Маркум Каратем1рд1н К исы кмуры ны...
— Ж а с а г а н а к ы р ы н кай ы рлы к ы л с ы н . С у м д ы к кой
ойтпесе.
Ауылдын шалдары заманнын бузылуын иттерд1н улы-
ганы мен б1здщ ойынымыздан Kepin, хат окылып болган
сон тап осылай онп м е согатын.
... Х ат окылып жатыр. Ж ездем нщ хаты. Окып отырган
- мен.
«... Госпитальда торт ай жаттым.
Ж азылып ш ыккан сон
баска полкка ж1бердь Кудай айдап Сержбайга жолыктым.
Жылап KopicTiK...»
Ko3iMHin астымен байкап ед1м, Магрипа жылап отыр екен.
«Екеум1з каз1р 6ipreMi3. Бу да 6ip медет болды. Ж аны -
мызда Б о к е н еев Т асболат деген тагы 6ip к азак бар. 0 3 i
Жетжарадан. Аргын. Ж ангабы лды н кы зын алып отырган
Алдамжардыц KopiMiHe туыс екен. Мырзатайларды да та
нып отыр...»
— Е-е, кудай, олп
OKeci
кайтканда келген туыстары гой,
е-е байгус-ай...
— Кандай жоне... ондай жерде... Ио, оки бер.
«Баска не айта берешн. Агайын журтка б1зден солем.
Хайыр кош -cay турындар. Кудай амандыкпен коруге жаз-
77
сы н. Ш ай кы стан . 1942 жыл, 14 ноябрь.» Х а т т ы н карсы
6eTiHe жауды женермйз, оралармыз, кауыш арм ыз д е ген
создерд1
шала-шарпы уйкастырып, eKi шумак олен жазып
ж1берштг
(К еш н осы олешн энге косып айтып журдж.)
С он ы н ертещне уйге шолак бригадир Е р ж т т кел дг
— Эй, Катша, — дед1 ол айтысатын билердей камш ы сын
алдына койып. - Байьщнан хат алдын. Аман екен. Кудай
03i жар болсын... Сен ещи Айыркумдагы Доркембайдын
о тар ы н а комекпп боп
жүктеу/скачать
Достарыңызбен бөлісу: