330
сынды бір қыздың ақиқатында қандай жаратылыс екендігін көңіл көзімен
көру үшін өзінде киелі иләһи көріністі жаратуға міндетті еді. Ғашықтық –
болмысы көрінбей тасада қалған нәрсеге деген сезім: адамдар арасындағы
сезімнің көңіл қалдырарлықтай боп жатуы сондықтан. Низам «ізденісімнің
объектісі, үмітім және Пәк Мариам болды».
Диван
атты ғашықтық поэмалар
жинағының кіріспесінде баяндағанындай:
Бұл еңбегімде жазған шумақтарымда иләһи шабыт пен рухтың зи
-
яраты жайлы және Періштелердің Ақыл әлемімен [біздің әлем] сәй
-
кес болуды үздіксіз қолға алдым. Мұны жүзеге асырар кезде әрдай
-
ым қолданатын символдар арқылы ойлану әдісіме сүйендім; өйткені
көрінбейтін әлемнің құбылыстары мені осы дүниедегілерден гөрі
көбірек қызықтырады және ол жас қыз менің не жайлы сөйлегенімді
жақсы білетін.
382
Шығармашылық елестету қабілеті арқылы Низамды Құдайдың
аватар
ы
-
на айналдырған-тын.
Бұдан шамамен сегіз жылдан соң жас Данте Алигьери Флоренцияда Бе
-
атриче Портинариді көрген кезде осыған ұқсас тәжірибені бастан кешірді.
Қызды көрер-көрместен рухының қатты толқығанын сезді және жан да
-
уысымен былайша айқайлап жібергендей хәлге енді: «мені басқару үшін
келген менен асқан күшті бір Құдай». Сол сәтте Данте Беатричеге сезінген
ғашықтығының басқаруында еді; Беатриче «елестету қабілетімнің оған сый
-
лаған күшімен» менің қожайыным болды. Беатриче
Құдіретті Комедия
да
Данте үшін қасиетті махаббаттың символы болды. Мұны өзінің Жәһаннам,
Ағраф және Жәннатты аралатып, Құдайдың жамалының дәргейіне жеткізген
елес сапарында түсіндіреді. Данте өлеңдерінде Мұхаммедтің көкке ұшуы
-
ның мұсылмандар арасындағы түсіндірмелерінен әсерленген; шынында да
оның шығармашылық елесі Мухиддин Арабидікіне өте ұқсас. Данте Аристо
-
тельдің
Достарыңызбен бөлісу: