338
ярда-қоймай өзін «Мұхаммед» есімімен дәріптеуді талап ететін. Бейбастақ
мінез-құлқымен қоса, өзі мәнсіз-мағынасыз көретін Ислам Құқығына, яғни
Шариғатқа бойсұнбайтын, өзін одан үстем санайтын. Шәкірттер қадірмен
-
ді ұстаздары Мәулананың Шәмс әд-Динге деген сырт көзге оғаш көрінетін
ессіз ғашықтығынан қауіптене бастады. Шәмс ұйымдасқан топтың қолынан
мерт болған кезде Руми жұбаныш таппастай хәлге түсті және тұңғиық ми
-
стикалық әуез бен бидің әсеріне берілді. Қасірет-қайғы бейнесін Құдайдың
сүйіспеншілігінің символына, яғни Жаратушының адамзатқа және адамзат
-
тың Жаратушыға деген ынтық сағынышына айналдыруға тырысты. Не болса
да, кез келген екі аяқты, жұмыр басты пенде өз болмысының әдепкі Баста
-
уынан жырақтап кеткендігін сана түкпіріндегі түйсігі арқылы сезінеді және
көзге көрінбейтін Құдайын шарқ ұрып іздейді:
Тыңда, бұл сыбызғы нені түсіндіргісі келеді; тыңда, айырылысуын
қалай шағым қылады: «Мені сазымнан айырғаннан бері, ер мен әйел
біткен бұл зарымды естіп жылады. Айырылысудың қайғысынан пар
-
шаланған жүрек – менің қалауым; ішкі дертін түсіндіріп көрейін.
Бастауынан, отанынан жырақ қалған жан қауышу сәтін тағатсыз тосып
жүреді».
391
Кәміл Адам Құдайды сарсыла іздегенде өткінші өмір иелері шексіз ша
-
бытқа бөленеді деп сенетін. Шәмс әд-Дин Румидің ішінде ернеуінен аса
тасыған жырды бостандыққа шығарды және
Мәснәуи
бұл айырылысудың
шер-шеменін өлең өрнегі арқылы танытты.
Басқа сопылар секілді, Руми де ғаламды Құдайдың шексіз есімдерінің
теофаниясы
Достарыңызбен бөлісу: