аутотромбоциттерге сенсибилизацияланған лимфоциттердің анықталуына негізделген.
Сауығу 5-12 аптадан кейін байқалады. ИТП-ға ауысу 1-3% байқалады.
ИДИОПАТИЯЛЫҚ ТРОМБОЦИТОПЕНИЯЛЫҚ ПУРПУРА
(ИТП)
–
гемостаздың
тромбоцитарлық звеносының алғашқы сандық және сапалық жетіспеушілігінен
дамитын ауру
.
Этиопатогенезі:
ИТП – тұқым қуалауға бейімділігі
бар қан ағу тромбоцитарлық
звеносының сандық (тромбоцитопения) және сапалық (тромбоцитопатия) жетіспеушілігі-
не байланысты. Ауру ЖРВИ, қызылша, қызамықтан, алдын-ала егулерден (әсіресе, тірі
әлсіретілген вирусты – қызылшаға, полимиелитке, паротитке қарсы вакциналардан соң),
физикалық, психикалық жарақат және басқа да сыртқы факторлар әсерінен макрофагтар-
дың қорыту функциясын бұзып, иммунопатологиялық
процесстің дамуына әкеліп,
антитромбоцитарлық аутоантиденелердің түзілуіне ықпал етеді. Қазіргі көзқарасқа сәйкес
ИТП-ға әруақыт-тада иммунопатологиялық процесс әкеледі, сондықтан оны иммунндық
және иммундық емес түрге бөлу тиімді деп есептелмейді. Антиденелер (иммуноглобулин-
дердің G классы) мембраналардың құрылымдық белоктарына қарсы түзіледі. Тромбо-
циттер деструкциясы, антитромбоцитарлық антиденелер түзілетін талақта жүреді. ИТП
-да тромбопоэз арытқан болып келеді, оның куәсі ретінде қанда мегатромбоциттердің көп
болуы келтіріледі. Тромбоциттің ангиотрофикалық
қызметінен жойылған тамыр
эндотелийі дистрофияға ұшырайды, бұл спонтанды геморрагияға әкеледі. ИТП байқала-
тын науқастарда коагуляцилық звеноның бұзылуы (тромбопластин түзілуінің қарқыныны-
ңың төмендеуі, фибринолиздің артуы) тромбоцитарлық
жетіспеушілігіне қарағанлда
екіншілік болады. Тромбоцитопатия науқас балаларда аурудың барлық кезеңінде
байқалады, тіптен томбоциттер саны қалыпты болғанда да, спленоэктомиядан кейінде .
Жіктелісі.
Ағымы бойынша ИТП-нің
жедел
(6 айға дейін) және
созылмалы
түрлерін (6-7 айдан көп болса) бөліп көрсетеді. Созылмалы түрі сирек рецидивті, жиі
рецидивті, үзілісіз рецидивті болып бөлінеді.
Ауру кезеңі бойынша
өрші (қозу) немесе криз, клиникалық ремиссия (сауығу) –
тромбоцитопения сақталып, клиникалық көрінісі
жойылған және клиникалық-
гемотологиялық ремиссия.
Клиникалық көрінісі
бойынша «құрғақ» (тек терідегі геморрагиялық синдроммен
білінеді) және « ылғал» (пурпура қан кетумен қосарланады) пурпураны бөледі.
Достарыңызбен бөлісу: