Диагностикасы. Диагноз анамнез, клиникалық және лабораторлық және инструмен-
тальды тексерістің мағлұматтарын салыстырғаннан соң қойылады. Бала жолдасында
келесі өзгерістер байқалады: инвалютивті-дистрофикалық процесстер, строма
элементтерінің және бүрлер (ворсиндер) дамуы диссоциациясы, фибриноидты және
лимфоцитарлы инфильтрация.
Жаңа туған нәрестелерді және аналарын – босанғаннан соң 1-3 тәулікте және теріс
нәтиже болған жағдайда клиникалық көрінісі 5-7 тәулікте сақталған жағдайда бактериоло-
гиялық әдіспен тексереді. Сонымен бірге, хламидияға қарсы антидене классынан М және
G анықтауға негізделген тіке емес иммунофлюресценция және иммунды энзимді әдіспен
жүргізілетін серологиялық тексеріс жүргізу қажет. 1:64 титр, оның динамикада өсуі
инфекциялық процесстің белсенділігін көрсетеді. Жаңа туған нәрестеде хламидияға қарсы
антидененің теріс болуы, ХИ-ның жоқтығын дәлелдемейді. Егер ЖТН-де антихламийді
антидене болса және оның титрі төмендеуге бейімделік білдірсе – бұл анасының
антиденесі екенін көрсетеді.
Диагноз қоюда негізгі рольді анасы мен нәрестені микробиологиялық тексеруге
атқарады. Хламидиялық инфекцияда перифериялық қанда шамалы анемия, эозинофиль-
дердің (7%) және моноциттердің (10%-тен) жоғарылауы 1-ші аптаның соңына 2-ші
аптаның басында байқалады.