Бауырдың биологиялық қызметі
Альдостерон және ренин-ангиотензин жүйесі: жұмыстың негізгі принциптері, биологиялық әсерлері
жүктеу/скачать 61,63 Kb.
|
Биохимия Бауыр, буйрек Салта
Range нысаны және оның туындылары
| 16. Альдостерон және ренин-ангиотензин жүйесі: жұмыстың негізгі принциптері, биологиялық әсерлері
Альдостерон, бүйрекүсті безінің қыртыс қабатының гормоны, бүйрек өзекшелерінде натрий мен судың қайта сорылуын күшейтеді, сонымен тамырларда айналатын қанның көлемін арттырады. Нәтижесінде артериалық қысым жоғарылайды. Ангиотензин-IІ өзінің қызметін атқарғаннан кейін ерекше протеиназалардың, ангиотензиназалардың әсерінен толық ыдырайды. Артериалық қысым жоғарылағанда ренин түзілуі төмендейді, Артериалық қысымы төменгенде ренин түзілуі жоғарылайды. Бүйректе паталогия дамығанда ренин жоғары мөлшерде түзіледі, сонда тұрақты гипертензия дамиды (артериялық қысымның жоғарылауы). Ренин-ангиотензин жүйесі немесе ренин-ангиотензин-альдостерон жүйесі - бұл адам мен сүтқоректілердің гормоналды жүйесі, қан қысымын және ағзадағы қан көлемін реттейді. Ренин-ангиотензин-альдестерон каскады жасушаломерулярлы жасушалардағы ренин мРНҚ матрицасындағы препорениннің биосинтезінен басталады және 23 аминқышқылын жою арқылы проренинге айналады. Эндоплазмалық ретикулумда проренин гликозиляциядан өтіп, аспарталық протеазаларға тән 3-D құрылымын алады. Прорениннің дайын формасы 339-341 қалдықтары бар рениннің N-терминалына жалғанған 43 қалдықтан тұратын тізбектен тұрады. Антиотензиногенмен әрекеттесуді болдырмау үшін проземияның қосымша тізбегі ренинмен байланысты деп саналады. Прорениннің көп бөлігі экзоцитоз арқылы жүйелік айналымға еркін шығарылады, бірақ кейбіреулері жексембілік жасушалардың секреторлық түйіршіктеріндегі эндопептидазалардың әсерінен ренинге айналады. Секреторлы түйіршіктерде пайда болған ренин кейіннен қанға өтеді, бірақ бұл процесс кальций иондарының жасушаішілік концентрациясы арқылы қысыммен, ангиотензин 2, NaCl арқылы бақыланады. Сондықтан сау адамдарда айналымдағы проренин мөлшері плазмадағы белсенді ренин концентрациясына қарағанда он есе көп. Алайда, белсенді емес прекурсордың шоғырлануы неге соншалықты жоғары екендігі әлі күнге дейін белгісіз болып қалады. жүктеу/скачать 61,63 Kb. Достарыңызбен бөлісу:
|