Баяндама тақырып: «Р. Декарттың әдіст туралы ойлары» Орындаған
жүктеу/скачать 33,54 Kb.
|
04.11 декарт
|
Ш.Уәлиханов атындағы Көкшетау университеті КеАҚ БАЯНДАМА Тақырып: «Р.Декарттың әдіст туралы ойлары» Орындаған: Р.Мұратбекқызы, КОК-221нп тобының магистранты Оқытушы: ф.ғ.к. Э.Г.Шуматов К өкшетау, 2022 ж. Әдіс ұғымы шындықты практикалық және теориялық игерудің тәсілдері мен операцияларының жиынтығын білдіреді. Әдіс адамды қағидаттар, талаптар, қағидалар жүйесімен қаруландырады, оларды басшылыққа ала отырып, ол белгіленген мақсатқа жетуі мүмкін. Әдісті меңгеру адам үшін қандай да бір міндеттерді шешу үшін қандай да бір іс-әрекеттерді қалай реттілікпен жасау керектігін және бұл білімді практикада қолдана білуді білдіреді. «Осылайша, әдіс (қандай да бір нысанда) белгілі бір ережелер, тәсілдер, тәсілдер, таным және іс-әрекет нормалары жиынтығынан тұрады. Ол субъектіні нақты міндетті шешуде, осы қызмет саласында белгілі бір нәтижеге қол жеткізуде бағдарлайтын нұсқамалар, қағидаттар, талаптар жүйесі болып табылады. Ол шындықты іздейді, күш пен уақытты үнемдеуге, қысқа жолмен мақсатқа жетуге мүмкіндік береді (егер дұрыс болса). Әдістің негізгі қызметі — танымдық және өзге де қызмет түрлерін реттеу». Әдіс туралы ілім жаңа заман ғылымында дами бастады. Оның өкілдері дұрыс әдісті сенімді, шынайы білімге бағыт деп санады. Мысалы, XVII ғ.көрнекті философ Ф. Бэкон қараңғыда жүрген Путинге жол беретін таным әдісін фонарьмен салыстырды. Ал осы кезеңдегі белгілі ғалым және философ Р. Декарт әдісті түсінуді былай деп сипаттады: «әдіс бойынша, — деп жазды ол, — Мен, әрине, дәл және қарапайым ережелерді қатаң сақтау… ақыл-ойдың артық шығынсыз, бірақ білімді бірте-бірте және үздіксіз арттыра отырып, ақыл-ойдың шын танымына жетуіне ықпал етеді, оған қол жеткізуге болады». Әдістерді зерттеумен арнайы айналысатын және әдістеме деп аталатын білім саласы бар. Методология «әдістер туралы ілім»дегенді білдіреді. Методология-теориялық және практикалық зерттеу қызметін ұйымдастыру және құру принциптері мен тәсілдерінің жүйесі. Методологияны кейде белгілі бір ғылым аясында қолданылатын әдістердің белгілі бір жүйесі ретінде түсінеді. Адам танымдық қызметінің заңдылықтарын зерттей отырып, әдістеме осы негізде оны жүзеге асыру әдістерін әзірлейді. Методологияның маңызды міндеті таным әдістерінің шығу тегін, мәнін, тиімділігін және басқа да сипаттамаларын зерттеу болып табылады. Ғылыми танымның екі деңгейі бар: эмпирикалық және теориялық.. «Бұл айырмашылық өзінің негізі бірдей емес, біріншіден, ең танымдық белсенділіктің тәсілдері (әдістері), екіншіден, қол жеткізілетін ғылыми нәтижелердің сипаты бар». Бір жалпы ғылыми әдістер тек эмпирикалық деңгейде (бақылау, эксперимент, өлшеу), басқалары — тек теориялық (идеализация, формализация), ал кейбіреулері (мысалы, моделдеу) эмпирикалық және теориялық деңгейде қолданылады. Ғылыми танымның эмпирикалық деңгейі нақты бар, сезімдік қабылданатын объектілерді тікелей зерттеумен сипатталады. Ғылымдағы эмпирияның ерекше рөлі тек осы зерттеу деңгейінде ғана біз зерттелетін табиғи немесе әлеуметтік объектілермен адамның тікелей өзара іс-қимылымен айналысамыз. Мұнда тірі ойлау (сезімдік таным), ұтымды сәт және оның формалары (пайымдаулар, ұғымдар және т.б.) басым, бірақ бағынышты мағынаға ие. Сондықтан зерттелетін объект негізінен өзінің сыртқы байланыстары мен көріністері жағынан көрініс табады. Бұл деңгейде бақылау жүргізу, әртүрлі өлшемдерді орындау, эксперименттерді жеткізу жолымен зерттелетін объектілер, құбылыстар туралы ақпаратты жинақтау процесі жүзеге асырылады. Мұнда сондай-ақ кестелер, схемалар, кестелер және т. б. түрінде алынған нақты деректерді бастапқы жүйелеу жүргізіледі. Сонымен қатар, ғылыми танымның екінші деңгейінде — ғылыми фактілерді жалпылау нәтижесінде — кейбір эмпирикалық заңдылықтарды қалыптастыру мүмкін. Ғылыми танымның теориялық деңгейі рационалды моменттің — түсініктердің, теориялардың, заңдардың және басқа да формалардың және «ойлау операцияларының»басымдығымен сипатталады. Объектілермен тікелей практикалық өзара іс-қимылдың болмауы ғылыми танымның осы деңгейіндегі объект тек қана жанама, ойлы экспериментте, бірақ нақты емес, зерделенуі мүмкін ерекшелікті білдіреді. Алайда, мұнда тірі ойлау жойылмайды, бірақ танымдық процестің бағынышты (бірақ өте маңызды) аспектісіне айналады. Бұл деңгейде зерделенетін объектілерге, эмпирикалық білім деректерін өңдеу жолымен құбылыстарға тән неғұрлым терең Елеулі жақтары, байланыстары, заңдылықтары ашылады. Бұл өңдеу «жоғары ретті» абстракция жүйелерінің көмегімен жүзеге асырылады — ұғымдар, ой-пікірлер, заңдар, Санаттар, қағидаттар және т.б. сияқты. алайда «теориялық деңгейде біз эмпирикалық мәліметтердің бекітілуін немесе қысқартылған мәліметтерін таба алмаймыз; теориялық ойлау осы материалдың эмпирикалық жинақталуына алып келуге болмайды. Бұл теория эмпириядан емес, оның жанында, дәлірек айтқанда, оған байланысты өседі». Теориялық деңгей-ғылыми танымда жоғары саты. «Танымның теориялық деңгейі жалпы және қажеттілік талаптарына жауап беретін, яғни барлық жерде және әрдайым әрекет ететін теориялық заңдарды қалыптастыруға бағытталған». Теориялық танымның нәтижелері гипотезалар, теориялар, заңдар болып табылады. Ғылыми зерттеуде көрсетілген екі түрлі деңгейді бөліп көрсете отырып, оларды бір-бірінен ажыратып, қарсы қою керек. Өйткені танымның эмпирикалық және теориялық деңгейлері өзара байланысты. Эмпирикалық деңгей теориялық негіз ретінде әрекет етеді. Гипотезалар мен теориялар эмпирикалық деңгейде алынған ғылыми фактілерді, статистикалық деректерді теориялық ұғыну процесінде қалыптасады. Сонымен қатар, теориялық ойлау сезімдік-көрнекі бейнелерге (оның ішінде схемалар, графиктер және т.б.) сүйенеді), олармен зерттеудің эмпирикалық деңгейі бар. Эмпирикалық зерттеу, бақылаулар мен эксперименттердің көмегімен жаңа деректерді анықтай отырып, теориялық танымды ынталандырады (оларды жалпылайды және түсіндіреді), оның алдына жаңа күрделі есептер қояды. Екінші жағынан, теориялық таным эмпирия Базасында өзінің жаңа мазмұнын дамыта және нақтылай отырып, эмпирикалық таным үшін жаңа, неғұрлым кең көкжиектер ашады, оны жаңа фактілерді іздеуге бағыттайды және бағыттайды, оның әдістері мен құралдарын жетілдіруге ықпал етеді және т. б. Өз кезегінде, ғылыми танымның эмпирикалық деңгейі теориялық деңгейдегі жетістіктерсіз өмір сүре алмайды. Эмпирикалық зерттеу әдетте осы зерттеудің бағытын анықтайтын, қолданылатын әдістерді негіздейтін және негіздейтін белгілі бір теориялық конструкцияға сүйенеді. Ең алдымен ғылыми танымның эмпирикалық деңгейінде қолданылатын әдістерге — бақылау мен экспериментке жүгінеміз. Бақылау-бұл құбылыстар мен процестерді олардың ағымына тікелей араласпай, ғылыми зерттеу міндеттеріне бағынышты әдейі және мақсатты қабылдау. Ғылыми байқауға қойылатын негізгі талаптар: 1) мақсаттың, ойдың бірмәнді болуы; 2) Бақылау әдістеріндегі жүйелілік; 3) объективтілік; 4) бақылау мүмкіндігі не қайта бақылау жолымен не эксперимент көмегімен. Бақылау, әдетте, зерттелетін процеске араласу қажет емес немесе мүмкін емес жерде қолданылады. Қазіргі ғылымдағы бақылау, біріншіден, сезім органдарын күшейтетін, екіншіден, байқалатын құбылыстарды бағалаудан субъективизмді жойатын аспаптарды кеңінен пайдаланумен байланысты. Бақылау процесінде (эксперимент сияқты) өлшеу операциясы маңызды орын алады. Эксперимент, бақылаудан айырмашылығы-бұл құбылыстар бақыланатын және басқарылатын жағдайларда зерделенетін таным әдісі. Эксперимент, әдетте, есептің қойылымын және нәтижелерді түсіндіруді анықтайтын теория немесе гипотеза негізінде жүзеге асырылады. Бақылаумен салыстырғанда эксперимент артықшылықтары біріншіден, құбылысты зерттеу мүмкін болады, сондықтан таза түрде, екіншіден, процестің өту шарттары өзгеруі мүмкін, үшіншіден, эксперименттің өзі бірнеше рет қайталануы мүмкін. Эксперименттің бірнеше түрі бар. 1). Эксперименттің қарапайым түрі — теориямен ұсынылған құбылыстардың болуын немесе болмауын белгілейтін сапалы. 2). Заттың, процестің қандай да бір қасиеттерінің (немесе қасиеттерінің) сандық параметрлерін белгілейтін өлшеу немесе сандық эксперимент екінші, неғұрлым күрделі түрі болып табылады. 3). Іргелі ғылымдардағы эксперименттің ерекше түрі-ойлы эксперимент. 4). Ақырында: эксперименттің ерекше түрі әлеуметтік ұйымның жаңа нысандарын енгізу және басқаруды оңтайландыру мақсатында жүзеге асырылатын әлеуметтік эксперимент болып табылады. Әлеуметтік эксперимент саласы моральдық және құқықтық нормалармен шектелген. Бақылау мен эксперимент ғылымда эмпирикалық білімді тіркейтін ерекше сөйлемдерді түсінетін ғылыми фактілердің көзі болып табылады. Фактілер-ғылым ғимаратының іргетасы, олар ғылымның эмпирикалық негізін, гипотезалар ұсыну және теориялар құру базасын құрайды. Эмпирикалық деңгейдің білімін өңдеу мен жүйелеудің кейбір әдістерін белгілейміз. Бұл ең алдымен талдау және синтез. Талдау — заттың ойлы, жиі нақты бөлінуінің процесі, бөліктегі құбылыстар (белгілер, қасиеттер, қатынастар). Рәсім, кері талдау синтез болып табылады. Синтез - бұл заттың жақтарын талдау барысында бөлінген бір бүтін заттың қосылуы. жүктеу/скачать 33,54 Kb. Достарыңызбен бөлісу:
|