Коллодий мембранасын даярлау. Диализдеу жартылай өткізгіш мембрана ретінде коллодийден немесе целлофаннан жасалған мембраналарды пайдалынады. Коллодийден (нитроклечатканың спирт пен эфирдегі ерітіндісі) мембрананы төмендегі жолмен тазалайды. Таза жуылған құрғақ конус тәрізді колбаға толғанша коллодий ерітіндісін құйып қайтадан басқа ыдысқа кері ауыстырады да, колба түбінде қалған коллодийді колбаны айналдыра отырып, ыдыс қабырғасына біркелкі қылып жағады. Коллодий ерітіндісі колба қабырғасына бірыңғай жағылып қатайған соң, сумен бірнеше рет шайып тастайды. Эфир ұшып, ал спирт сумен жуылып кетеді. Колба қабырғасындағы колодий пленкасын алу үшін пленканың бір шетін колба қабырғасынан ажыратып су құяды. Суды құя түсіп, пленканы жыртпай колба қабырғасынан босатып алады. Пленка қалың болуы үшін колбаның ішкі қабатына коллодий ерітіндісін екі рет жағады. Даяр болған коллодий пленкасын дмаметрі 2-3 см ұзындығы 5-10 см шыны түтіктің бір ұшына кигізіп штативке бекітеді.
Коллоидты системаның тұрақтылығы коллоидты химиядағы өзекті мәселелердің бірі. Лиофобты коллоидты системаның тұрақтылығы Н. Песковтың пікірі бойынша, дисперсті фаза мен дисперстік ортаның болуымен қатар, тұрақтандырушы заттың қатысуына да байланысты. Ерітіндіде еріген күйде кездесетін тұрақтылықтың негізгі міндеті бөлшек айналасында слольватты қабақ тудыру болып табылады. Ал П. Ребиндердің ойынша ондағы сольваттық қабаттың пайда болуы коллоидты ерітіндінің ұюына механикалық тұрғыдан бөгет жасайды. Коллоидты ерітінділердің сольваттығын арттыратын, яғни оны лиофилдейтін процесс зольдердің тұрақтылығын арттырады. Коллоидты ерітіндінің ұюын тудыратын электролиттің ең аз концентрациясын ұю табалдырығы дейді және ол моль/л-мен өлшенеді. Лиофобты зольдердің тұрақтылығын тәжірибе кезінде алынған мәліметтерге сәйкес сан жағынан сипаттайтын қатынас физикалық теория негізінде алынды. Бұл терия бойынша коллоидты системаның мән-жайы бөлшектердің тартылыс және тебіліс күштерінің қатынасымен анықталады.
