Соқа (Гур.,Маңғ.) қада ағаш, қазық. [Диалектологиялық сөздік, 588-б].
Әмірші оңаша тұма бұлақ басында ұзақ отырды (Кекілбаев Ә. Ханша-Дария хикаясы. Алматы: Атамұра, 2003. – 151 б).
Тұма(Жамб.,Шу.,Мерк.) ағуы шамалы қайнар, бұлақ су [Диалектологиялық сөздік, 650-б].
Оған өз бағыныштысының ішіне құлта сақтамағаны, не ойлап, не қойғанын түк қалдырмай түгел айтып бергені керек (Кекілбаев Ә. Ханша-Дария хикаясы. Алматы: Атамұра, 2003. – 152 б).
Құлта(ҚХР) бөтен ниет, арамдық [Диалектологиялық сөздік, 471-б].
Қай-қайсысының да бар сырын біліп ап, өз сөзімен өзін матап қояды (Кекілбаев Ә. Ханша-Дария хикаясы. Алматы: Атамұра, 2003. – 152 б).
Матау (Қарақ.) қамау [Диалектологиялық сөздік, 504-б].
Сонда жер түбіндегіні біледі дейтін сұңғыла әміршінің қайдағы бір қарапайым нәрселерден де бейхабар екенін көрген мәжілістесінің манағыдан бері көмейіне іркіп. (Кекілбаев Ә. Ханша-Дария хикаясы. Алматы: Атамұра, 2003. – 152 б).
