Ә. Кекілбаевтың «Аңыздың ақыры» романындағы диалект сөздердің қолданысы: Бес күн бойы қарсы алдынан тандырдың
жүктеу/скачать 35,89 Kb.
|
диалектология готов
| Сақа (Орал,Жән.) кәрі, қарт [Диалектологиялық сөздік, 566- бет].
Кешеден бері ың-жыңнан басы зеңгіріп, дарбаза алдындағы жалғыз тұттың көлеңкесіне зорға жетті (Кекілбаев Ә. Ханша-Дария хикаясы. Алматы: Атамұра, 2003. – 198 б). Тұт (Қарақ.,Қоң) кішкене, домалақ тәтті жеміс [Диалектологиялық сөздік, 651- бет]. Тұсаулы аттың китің-китің жүрісіндей құрылысшының кірпіш санаған күйкі қимыл-қыбыры мезі қып барады (Кекілбаев Ә. Ханша-Дария хикаясы. Алматы: Атамұра, 2003. – 204 б). Күйкі (Гур.,Маңғ) кішкентай [Диалектологиялық сөздік, 374- бет]. Әуелі қыстақтың шетіндегі қозы-лақ жайылып жүрген кішкене қолаттан асып, кебіртік жалдың басына шықты (Кекілбаев Ә. Ханша-Дария хикаясы. Алматы: Атамұра, 2003. – 207 б). Қолат (Алм., Шел) жыра, сайдың қолтығы [Диалектологиялық сөздік, 452- бет]. Кемірейген саз балшық дуалдармен қоршалған шөкім-шөкім танаптық жерлер шытыраның көзіндей ию-қию (Кекілбаев Ә. Ханша-Дария хикаясы. Алматы: Атамұра, 2003. – 207 б). Танап (Қарақ.,) өлшем. Бір танап жер [Диалектологиялық сөздік, 620 - бет]. Түс ауа айдаладан бір домалақ төбе жақындаған сайын, астынан әлдебір жемір кеміріп жатқандай, бірте-бірте аласарып, тіпті жақындағанда жылмағай жазықтан басын көтермей жатып алды (Кекілбаев Ә. Ханша-Дария хикаясы. Алматы: Атамұра, 2003. – 208 б). Жемір (Алм.,Нар.)жебір, жегіш [Диалектологиялық сөздік, 286 - бет]. Көп ұзамай әкесі шарыққа бұның өзін отырғызды (Кекілбаев Ә. Ханша-Дария хикаясы. Алматы: Атамұра, 2003. – 210 б). Шарық (Қарақ.) құдықтан су тарту үшін орнатылған ағаш бұтағы [Диалектологиялық сөздік, 707 - бет]. Олар қызыл шағыл қара қатқақпен астасар жеріндегі шұңғыл түлейге кірді (Кекілбаев Ә. Ханша-Дария хикаясы. Алматы: Атамұра, 2003. – 211 б). Түлей (Түрікм.:Красн.,Ашх.,Таш.,Мары; Жамб., Шу) ылғи сексеуіл өскен қалың жер [Диалектологиялық сөздік, 654 - бет]. Елсіз түзде түн ішінде бейсаубат қару асынып жүргеніне қарағанда, қорқынышты адамдар (Кекілбаев Ә. Ханша-Дария хикаясы. Алматы: Атамұра, 2003. – 215 б). Бейсаубат (Орал:Чап„ Жымп., Жән.; Қост.: Ж а н г) мезгілсіз, бет алды, ретсіз [Диалектологиялық сөздік, 161 - бет]. Жаңа ғана буалдыр кіреукенің тасасында бұғып жатқан сарғыш, сұрғылт кеңістік кенет бас көтеріп, мынау төңірегін жасыл жолақ көмкерген түйе қотырдай оқшау ойдым алқапқа жан-жағынан ентелей төніп келеді (Кекілбаев Ә. Ханша-Дария хикаясы. Алматы: Атамұра, 2003. – 218 б). Кіреуке(Қ.орда,Арал) бұлыңғыр,күңгірт, көмескі [Диалектологиялық сөздік, 388 - бет]. жүктеу/скачать 35,89 Kb. Достарыңызбен бөлісу:
|