19
өзгерту, оның қоғамдық және тұлғалық маңыздылығының көзқарасынан білім берудің онтологиялық және
аксиологиялық фукцияларын қайта қарастыруды ұсынады.
Адамзат бірінші кезекте саналы және әлеуметтік белсенді адамдардың көп санын біріктіретін адамдық
руханилықтың маңызды жетістіктерін өзіне енгізетін белгіленген метаидеология бола алатын жаһандық гуманизмнің
жаңа негізін білім арқылы іздейді.
Алайда «Өзін-өзі тану» адамгершілік-рухани бағдарламасы адамның өмірі мен бағытталуының мәнін түсіну,
оқушылардың адамгершілік-рухани өздігінен жетілу үшін білім алуда үлкен мүмкіндіктер береді. Бұл беталыс білім
берудің құндылық мәнін күшейтіп адамның жақсы көруі,
жақсылық жасауы, адамгершілік таңдау жасауы, өздігінен
жетілу қабілеттіліктерінің дамуы мен ашылуына бағыттылыққа ие.
«Өзін-өзі тану» адамгершілік-рухани бағдарламасының авторы Сара Алпысқызы белгілегендей: «…Өзін-өзі тану
пәні адамның өзін-өзі тануына, өзінің ең жақсы қасиеттерін анықтауға, өз ар-ұжданын сақтап, әрқашанда АДАМ деген
атқа лайық болуына ықпал етеді.».
Бүкіл адамзаттық гуманизм адамның табиғатқа қатынасының өзгерілуіне оның болмысының табиғи, әлеуметтік,
мәдени әлеуетіне жаңа көзқарасын табиғи маңыз ретінде үздіксіз білімі беру процессінде адамға қатынасын
насихаттайды. Анықталғандай адам табиғаттағы
өзін-өзі танитын табиғи, биологиялық жәндік емес. Адам сонымен
қатар екінші адамдық табиғатын жарататын, өзгертетін оны игеретін әлемге кіретін бірегей әдісті анықтайтын
әлеуметтік, мәдени-тарихи тұлға. Ең бастысы – адам ғарыштағы ерекше метафизикалық орынға ие табиғаттан,
әлеуметтен тыс жан болып табылады.
Адамның иерархиялық және көп деңгейлі жүйесінің жиынтығы ретінде кәсіп пен өмірдегі инвариантта өзі мен өзінің
тәртібін сәйкестендіру, адамдық және кәсіби бейімделу механизмдері жинақталған басқа жүйелермен өзара әрекеттесу
мен
өздігінен
ұйымдастырылу
дерекнамалары
алынады.
Мұндай
жиынтық
қандайда
болсын
іс-
әрекетті гуманизациялауға оның мәнін түсініп
тануға көмектесетін адамдардың, адам мен басқа жандардың, тұтас
барлық биосфераның тұтастығының сезімдерінің туындауына көмектеседі.
М.К.Мамардашвили белгілегендей: «… тұлға – бұл болмыстың формасы мен тәсілі, өмірдің ерекше жағдайы, оның
эволюциясының табысы. Мен айтар едім тұлға – бұл «табиғаттың ірі ойы». Өздігінен күйге келу қандайда болсын
жоғары бағыттардың немесе барлығын білуге байланысты емес, ол өзге де «эволюцияның олжасы», құпия «мәдениет
феномені».
Тұлға деңгейінен төмен емес адамның дамуы адамның өз өзімен, басқа адамдар және әлеммен үйлесімді қатынасты
құруындағы осы заманғы білім беруде ғылыми міндеттерді шешудің жағдайы болады.
Белгілі ресей философы және педагогы Э.Ильенковтың идеясы бойынша тума нышандардың жоқтығы және әр іс-
әрекет түрлеріне қандайда болсын бала жеткілікті деңгейде қабілетті. Ал психология
әлеміндегі әйгілі адам
Рубинштейнннің пайымдауынша әркімге Ақиқатты, Мейірімдікті және Әсемдікті қабылдауға универсалды қабілеттер
жеткілікті деңгейде тән. Бірақ шығармашылық ізденісті қарастыратын жан тәнімізбен жақсы көретін іспен айналысу
үшін, оны дамыту мен жетілдіруде қате жібермеу үшін, ол туралы міндетті білуіміз керек барлығымызға жоғарыдан
сыйланған нышандар бар.
«Өзін-өзі тану» қатып қалған, аяқталған бірдеңе ретінде не ашу мен иемдену, тұлғаның қалыптасқан дайын
құрылымын анықтау емес. Мүлдем жоқ. Мұндай жаңалық – баланың шығармашылық әлеуетінің дамуының, жетілуінің,
өсуі мен іске асырылуының қуанышты үрдісімен қатар алда тұрған қиындықтардың бастауы ғана, «Өзін-өзі тану» -
өзіндік тағдыр, тұлғаның өмірлік траекториясының
шығармашылық құрылуы, тұрақты ізденіс, қимыл, жол. Сонда
рухани-адамгершілік тәрбиелеудің мақсаты «өзімшілдік жүректі барлығына қайғыратын жүрекке» айналдыру, яғни
тұлғаның эмоционалдық-уәждік аясын қалыптастыру.
Сонымен білім беру ұйым жағдайында мұндай мақсат ең алдымен педагогтың рухани әлемімен жанамаланған білім
беру мазмұнын игеру арқылы, ондағы білім беру – пәндерді оқыту емес, пәндер арқылы тұлғаны дамыту: бірінші орында
тұлға, субъект оның қызығушылықтары, ал пән құрал ретінде қарастырылады.
Достарыңызбен бөлісу: