Қазақстан республикасының денсаулық сактау министірлігі с. Ж. Асфендияров атындағЫ

83 
Нефрозды синдром аурудың жедел кезеңінде дамуы мүмкін, науқастың зәрінде 
патологиялық өзгерістер пайда болады: белок көрсеткіші жоғарылайды, гиалинді, 
түйіршікті цилиндрлердің, эритроциттердің, лейкоциттердің саны жоғарылайды. 
Аурудың арнайы емес асқынуларына пневмония, отит, лимфаденит және т.б. 
жатады. 
Диагностикасы
.
Жұтқыншақ дифтериясын баспа, жұқпалы мононуклеоз, 
созылмалы тонзиллит, перитонзиллит және перитонзиллярлы абсцесс, Симановский-
Венсан баспасы, паротитті инфекция, тыныс алу жүйесінің жедел аурулары және 
ларингиттен ажырату керек.
Созылмалы тонзиллитпен ауыратын науқастарда дифтерияның нышандары 
бұрмаланады, жұқа қабаттың жабысқақты болуы мүмкін, шырышты қабықтарды қан 
кернеуі диффузды болады. Ал баспа дифтерия тәрізді бағаланады. Дифтериядан ерекше - 
ағзаның улануы айқын, бас ауыруы, буындардың сынып ауыруы, диффузды ашық 
гиперемия, 
беттің 
қызбаның 
әсерінен 
қызаруы, 
еріннің 
құрғауы 
болады. 
Антибактериальды препараттармен емдеу барысында үрдістің кері шегінуі тез басталады. 
Дифтерияға қарсы сарысуларды (сыворотка) енгізу әсер етпейді.
Симановский-Венсан баспасының дифтериядан айырмашылығы, ол ұзақ уақыт өтеді 
(1-3 апта) және ешқандай ағза зақымдалмайды. Үрдіс әдетте 1 жақты, көмекей безінде 
қоңыр-жасыл жұқа қабық және кратер тәрізді жара көрінеді. Ауыз қуысында көп сілекей 
бөлінеді, әсіресе тамақ ішкен кезде. Токсикалық дифтерияны паротиттік инфекциядан 
ажырату керек.
Лабораторлық диагностика: 

Бактериологиялық әдіс. Аңқаның және мұрынның жағындысын алып қан 
қосылған немесе қанды-теллурит ортасына себу керек. 

Серологиялық диагностика: АР, ТГАР, ИФА. 

ПТР.

жүктеу/скачать 3,13 Mb.

Достарыңызбен бөлісу: