Аса таяќ. Аса таяќ ќолында, Ж‰рген ќаќтыњ ќолында (М-Ж., 176); Мұхаммед асасымен есік қақты (М-Ж., 68); Бір диуана келді де, Асаменен түртіп оятты (Қобыланды, 173).
Л. Будагов: عصا аса, мн. اعضا, اعصي, عضي1) палка, жезлъ Моисея, которымъ онъ творилъ чудеса; наказаніе, дисциплина. 2) мра протяженія, содержащая шесть دراع локтей - мра астрономическая = почти одной сажени [212, б.762]. Аса а. عضي әса: палка, трость; посох (Рүстемов, 33). Араб-иран тілінде «аса» – таяќ, таяќша деген сµз. Міне осыѓан ќараѓанда аса таяќ бір-біріне маѓынасы барабар екі сµзден ќ±ралѓан (АЌТС, 37). Аса ж±ртќа барѓанда, Елдіњ кµркі мал дейді (ЌЖ) аса ж±рт тіркесі «шет ж±рт» дегенге мењзейді (Р. Сыздыќова). Біздің ойымызша аса жұрт деген бақсының, дуалаушы, емшінің елі сияқты. Аса (а) (єса). *Диуананыњ ќолына ±стайтын сырлы аса таяѓы (ЌТАПС, 28). *Дівана – сумасшедшій, юродивый, нищій, дервищъ; дівані – предавшійся Богу (Радлов, 1905: 1779). Дуана – «юродивый», «блаженный», которому приписывается дар исцелять болезни, предвидеть события и пр. (Потанин, 118). Диюана бөлімінен оқи аласыздар. Аса – б±л сµзді Тоќболатов былайша т‰сіндіреді: ќырѓыздар келтекті немесе жаќсы жонылѓан таяќты осылай т‰сінеді. Б±дан - Т‰ркістан µлкесініњ кейбір ќалаларында µсетін «аса» аѓашынан таяќ жасалады екен - деп санауѓа болмайды (Диваев, 244). Аса - ұзын келтек - қысқа келеді (Жанпейісов, 1976: 132). Он имеет специальную одежду – шапку, халат, посох из священного дерева «Муса - аса» (посох Моисея – Р. М.) (Мусатфина, 143); Аса – зукан - `девочка` (Суник, 110). Аса `отец, самец, гром` (Ахметьянов, 140). Аса > ерекше құдірет иесі. Тілеген қызды береді, Аса боларсың! (М-Ж., 2 т. – Б. 190).
Достарыңызбен бөлісу: |