В.
А. Богородицкий бүл мәселені сәл басқаша түсіндіреді. Ол
бүл жалғаудың алғаш қы түрі оңтүстік-баты с тілдерінде кездесетін
-ы, -і
варианты деп қарайды. Есімдік түбірге жалганган кезде түбірдің
соңғы
-н
дыбысы морфологиялық ығысу заңы бойынша қосымшаға
ауысқан (мен-і>ме-ні). Кейін осы қүрамда есімдіктердің септелуіне
де ауысқан. Ал
-ы, -і
түлгасын этимологиялық жагынан тәуелдік
жалгаудың III жагымен байланыстырады. Оның ойынша, табыс септігі
объектілік мән береді, ал тәуелдіктің III жагы да нақ сондай объектілік
мөнде айтылатын қосы мш а. Ф ункциялы қ осы үқсасты қ табыс
түлгасы н ы ң белгілі бір дәуірде тәуелдіктің III жагы есебінде
қолданыла бастауына негіз болған (грамматикалық аналогия).1
Сонымен, ілік жалғауының генезисі туралы осы айтылғандарды
ескерсек, табыс жалгауының қалыптасуы бір кезгі тәуелдік жалғаудың
есімдіктерге жалганып, морфологиялық ығысу процесіне үшыраудың
нәтижесі болып шығады. Ал ілік жалғауы болса (есімдерге жалғанатын
-ның) —
осы ж алғауды ң м о р ф о л о ги ял ы қ ыгысуға екінш і рет
үшырауының нәтижесі.
Қазіргі қазақ тілінің материалдары мынаны дәлелдейді: есімдер
мен есімдіктер арасындагы көне түркілік шектеліс табыс септік
ыңғайында тек жіктеу есімдіктерінің жекеше I—II жақтарында (әдеби
тілде), сол сияқты ішінара копше I—II жақта (диалектілік ауытқу)
гана сақталгандығын көрсетеді. Басқа ыңғайдың бәрінде де зат есімдер
мен есімдіктердің септелуінің арасындағы айырмашылық жойылып
кеткен. Екінші жағынан, көне түркі тіліндегі есімдерге жалғанған
табыс қосымшасы сақталмаған. Олай болса, қазақ тіліндегі табыс
жалғауы коне түркілік есімдіктерге жалғанатын табыс жалғауының
күрделенген түрі екені анық.
Барыс септік. Қазіргі қазақ тілінде барыс септік түлғасы
жүктеу/скачать
Достарыңызбен бөлісу: