Мұсылман болу мен иман келтіру туралы.
«18.Ғалым, білімді адамдарда иман қалмайды. 19.Жақсылық жасайтын мұсылман ақымақ деп саналады 21.Мешіттерде жиналыстарда пасықтардың дауысы үстем болады» Өтірікші тажалдықтың негізгі сипаты; бес парызбен иман келтіру амалы болып және барлық намаз орындау, мұсылмандық қарыздарды атқару сәзжде, қызметерінен де жоғары мешіттерде намаз оқуды яғни сенімін тазартуды, ақылды жетілдіріп, есті меңгеріп иман келтіру деп, жалпы мұсылман әлемінің адамзат ақыл-ойын еріксіз тұтқынға алудың басты қаруы болып саналады. Енді дәлелдерге жүгінсек; 47-30=17 санды кітап парақтардың 7; 4; 11 санды белгілері мұсылмандық парыз болып және иман келтіруден яғни иманның 60; 70 бұтақты шартарынан тыс екенінін аятта; «Бәдеуилер: «Иман келтірдік» деді. Мұхаммед оларға: «Сендер иман келтірмедіңдер, Алайда; «Мұсылман болдық» деңдер. Өйткені, иман жүректеріңе кірмеді. Егер Аллаға, Пайғамбарға бағынсаңдар, ғамалдарыңнан еш нәрсе кемітпейді. Шүбәсіз Алла, аса жарылқаушы, тым мейрімді.» де» (49-14) (63) Бұл аятпен дін масхабымыздың ұсынып отырған бес парыздық намаз амалдары, оның да қажылығы парыз болмай, сондықтан да «Төртеуін түгелдеп» тек мұсылман болуға ғана негізделген ниет-пейіл, сенім негізін қалыптастыру болып саналып ал, иман келтіру үшін Аллаға, пайғамбарымыздың сүннеттері мен өсиеттерінен толық мойын ұсыну керек екенін ескертіп тұр. Енді 7-санды белгіні қазақ аталарымыз жер анаға,су анаға байланысты: Жеті сабақ бір ұрпақтан өседі және әрқайсысы 100 ұрпаққа дейін бере алады деп түсіндірген. Бұл қазақ ата – дәстүрі дінің негізі болып саналған. Ал, Өтей бойдақ атамыздың, шипагерлік баянына жүгінсек. Жерде жеті әулие бар деген. 1.Әулие – дәм. 2.Әулие – ат көлік. 3.Әулие – тұз. 4. Әулие – қыз. 5. Әулие – күн. 6. Әулие – жер,ел. 7. Әулие – ит болып жеті түрлі қуаттардың негізін меңгеруді білген. Енді осы әулиелерден ырыс береке қазына шығады. Оны 41-ырыс деп атаған. Пайғамбарымыз мұсылмандық негіздегі әулие яғни періштелік қуаттарды меңгеруді; «Үш рет анаңа, сосын әкеңе шүкірлік қыл» деп астарлы ескерткен. Олай болса негізінен ана тілі, жер ана, ана сүті діл негізінен байланысты мұсылмандық 3-түрлі қарызды меңгеру болып саналады. Енді екінші белгісі 4-санымен нағышыдан келген текті меңгеру қол шеберлігі болып, ал 11-саны қандағы аруақтық белгіні жарыққа шығару үшін, түрлі жаман бұзықтық қылықтармен тіл, сөз әрекетерінен де тыйылу яғни ұлттық тәрбиені әдет пен әдепті меңгеру болып ескертіледі. Сонымен осы үш мұсылмандық қасиетті меңгерудің қимасы 7+4+11=22 саны «Хаж» пайда болып, иман келтіру дегеніміз тек хаждан ғана басталатынын ескертіп тұрғанын көреміз. Және иманның жүрекке зейнетелу үшін жоғарыдағы аяттағы 49, 14; 63 сандық негіздегі намаздарды орындау арқылы ғана мүмкін және нәтиже беретіні де сөзсіз. Енді масхаб дін ғалымдарының пәтуасымен салыстырып ақылыңызды еркіндікке шығарып ойланып көрсеңіз Раббымыздың осындай сандар тағлымымен көрсеткен аят үкімі мен ата жолына хикметтері арқылы берілген нұсқаулардың қайсысы өтірік? Кімдер тажалдар тобынан табылуы мүмкін, өзіңіз пайымдап шешіңіз. « ..Сақ болыңдар билік оған тән. Ол есепшілердің ең жүйрігі!» (6-62) «Расында мен осы есепке кездесетінімді ойлап ем» (69-20) деген аяттың да үкімін естен шығармаңыз және; Есепті білмеген түбінде есекке айналуы да сөзсіз. Ғылымда дәлелденген адамзаттың 20-түрлі көз ерекшелігін құран осы сандармен растап 20-саны көру, есту сезімдерінің бірлігі болған аруақтық көздер яғни «Алла нақ көруші» деп, ал 69-саны Раббымыздың нұрына еніп, елшілік істермен, уахилардың меңгеру болып, Мұхаммед пайғамбарымыз 69-санын қауіпті белес деп бір өсиетінде ескерткен екен. Сондықтан әуелі 20-ны тауып, сосын 49-санды иман қуатын алып, сосын оған 20-ны қосу арқылы 99-ды меңгеруге болатынын, тура жолдық осындай есепті білмеуден тозақтық пенделердің елді жалған ой жорумен тозаққа бастайтын тажалдардың пайда болатынын және иман келтіру тек Алланың үкімін, уахи, аяндарын хикметтерін жүрек көзімен жанарсыз, ұйқы өлімі кезінде ақиретке жанаттарынан жалғанумен тікелей көру арқылы жүректерге зейнетелетінін есертеді Раббымыз. Хазірет имамыздың, Құран; «қасиетті кітаптар мен парақтардың (сухуф) мазмұнын толықтай қамтыды.» деген пәтуасымен келісуге болады, тек сан тағлымы және жеті түрлі үн (мақам) арқылы ғана қамтиды деп түсіну керек. Ал; «алдыңғы кітаптардың үкімін жойған» деген пәтуасы жалған және ашықтай Раббымызға жала жауып, Аллаға ортақ қосып, кәпір болудың ғана амалы. Бір ғана мысалмен осы пәтумыздың хақиқатын растайтын аяттан дәлел келтіре кетсек; «Олар; «Бұл, Раббынан бір мұғжиза неге келтірмейді?»,-деді. Оларға, бұрынғы кітаптарда ашық дәлелдер келмеді ме?» (20-133) Қазақтың әулие бабаларымыз меңгерген кітаптардан келген ашық дәлелдерді, бата, аян, уахилар алып емшілік, елшілік істерді жалғастыруды; «серік қосу» деп пәтуа берген барлық дін ғалымдары мен оған заңмен қудалап, жәрдемге тұрған ел басшыларының, сөз ақпарат тарату қызметшілерінің бәрі кәпір болып, елімізге түсіп жатқан екі жүзділікке берілетін сынақтар ашық дәлел кітап болып есептеледі. Осындай ислам әлемінің дін ғалымдарының негізсіз жалған пәтуаларының арқасында, мұсылман болу яғни сенімді қалыптастыруға байланысты парыздық намаз амалдары енді иман келтіру болып, ал иман келтірудің намаздарды, сопылық жол деп, тіпте секта қылып көрсетумен пәтуа жасайтындар да бар арамызда. Ал енді тарихат сопылық топтардың, иман келтірудің 30-пара жұбымен 60-пара болған, 18-ғаламның шежіре ағашына жалғану арқылы атқарылатын дін амалдарының тек намаз оқуын ған меңгеріп, ал жеке ақталуға берілетін намаз орындау ерекшелігін Раббысынан көрсететін нұсқаулардың жүйесін; аян, уахиын тастауымен тек толық мұсылман болу ғамалдарын ғана орындаумен тарихаттамыз деп жалғандыққа түсіп алған. Және ниеттілік жермен тікелей байланысты болып; өзге елдің, ұлттың ниетілігі қазақ елі үшін жансыз болып, осындай шеріктік қандай да болсын дін ағымдары, сопылық топтар де секта болып аталу керек. Ал енді масхабтың да ұлттық ниетіміз ғұрпымызбен, ғұмырлық тәжірибемізбен, тарихи естілігімізбен сәйкес келмесе онда жансыз, яғни шеріктік дін ағымы болып, бұндай жағдайдағы қандай да бір дін ғалымының жүрек көзі жабылып, иманы өркендеп жеміс беру мүмкін емес. Бұл жағдайдың жалпы ислам әлемінен тән негізігі қателігі жалқы ұғымдармен пәтуа беріп жаратушымыздың; «Барлық жаратылыс нәрселерін, мейлі жанды, жансыз жұп және парымен жарттым» деген үкімін де жалғанға шығарудан пайда болады. Ал құран аяттарының насихатын түсіндіру үшін, «Парымен жараттым», әрбір аяттың парын және парадан ізде деген сияқты бұрынғы ғалымдар меңгерген тәсілдерді де мүлде ескерусіз қалдырған. Сондықтан пайғамбарымыздың әулиелігі бұл салада толық дәлелденгені сөзсіз; « 16.Төмен адамдар үстем болады. 17.Кейін келгендер өздерінен бұрынғы ғалымдарды білімсіз надан деп есептейді. 18.Ғалым, білімді адамдарда иман қалмайды. 19.Жақсылық жасайтын мұсылман ақымақ деп саналады. 20.Исламға бағыну отты ұстағанмен бірдей қиын болады. 21.Мешіттерде жиналыстарда пасықтардың дауысы үстем болады.» Енді иманның екі сатысын, екі түрлі ағашын аталарымыз; «Жеті атасын білмеген жетесіз, санасызға сан айтсаң да білмейді.» деп сан ғылымын меңгерудің де екі жолы бар екенін түсіндіріпті. Сондықтан оны Раббымыз өздеріңе, жеке-жеке түсірген жол-жоба яғни екі жол кедергі деп ескертеді. Жобамыз тарихат жетелі болу болса, жолымыз мағрипат ілім мен білімді толық меңгеру болып табылады. Негізінен мағрипаттық сан ғылымын меңгеруді яғни Аланың жер бетінің тұрғындарын басқару патшалығының хикметі де «Азшылық көпшілікке бағынады» деген қағидамен сан ғылымына жүгіну арқылы, «Бір» Аллаға құлшылық қылуды яғни бірлеу қағидасын, бірліктерді меңгеруді ескертеді. Енді бұл сан ғылымында жалған, өтірік пәтуамен халықты алдаумен айналысатын дін имамдарымыз; жартқаның бірлік сипатарын меңгергендерді, періштелік дәрежедегі құлдарын Алдан басқа, табынуға болмайды деп, Алланың бірлеу дінініне исламға ашық қарсы шығумен айналысады. Бір жартылыстағы ең көп сан, және тақ сан болып ішкі мәні жетімен ғана өлшену керек екенін және бір дегеніміздің тағы бір сипаты 6-таңбалы, үнді хикмет «Фатиха» екенін, ал нәтижесінде 6+7= 13-санды Алланың құдірет қолының бір сипаты болып шығатынын мүлде қаперге де алмайды. Бірді меңгеру үшін соншама бірліктерді жинаушы, зейнетеліп, жүктеліп тақ сандарды алушы, меңгеруші тақуа болу керек екенінін маңызын тек бес парызбен ғана онда да біреуі қажылық иман қуатын меңгерумен яғни 20-көздермен жалғанып және 9-санды тәубенің екі сатысынан екі өлім дәрежесінен өту міндетін, 40-қа келіп ақыл толысу және 9-жылдық сынақ кезеңдерінен өтіп, тылсымнан шақыруды жүрек көзімен көру сияқты намаз орындау амалдарын есептен мүлде шығарып тасталған, тажалдық әрекеттермен көрнісін береді. Және «Жындар мен адам баласын өзіме құлшылық ету үшін жарттым» деген аяттың насихатын мүлде түсінбегендіктен, тазарудан өткеннен кейінгі біртұтас денеге, адам баласына айналатын және Алланың бірлігі болып саналатын адам балсының рухани негіздегі жартысы болып жартылған жындарды мазаққа айналдырумен қоймай; «шерік қосу» деп жүктелуден, жындарын тазартудан бас тартқызып, халықты рухына қарсы қойып азғындыққа шақырумен айналысады. Ақирет өміріндегі жындардың негізгі қызметі адам баласымен бірленіп аруаққа айналуын аятта; «Бірақ ұнатқан елшісінен білдіреді. Өйткені Алла, елшісінің алды-артына күзетші қояды; (27) Олардың Раббыларының міндетемелерін анық жалғастырғандықтарын білу үшін. Әрі олардың жағдайын толық біледі. Және әр нәрсені санап, түгендеп қойған.» (Жын сүресі 28-аят) (72-28) (100); Жын болмаса адам баласының еркі, ағашы яғни сенім қайраты яғни бір жүздігі де толық, дұрыс болмайды. Бақара сүресінің неге 286 аяттан тұрып, соңғы екі аятты Мұхаммед пайғамбарымыз Миғраж оқиғасымен үкім қылып алып түсті? Бір жүзің жынмен, екінші жүзің мал қуатары рухыңмен, ал үшінші жүз 86 аманат жүктелуің болып шежіре ағашыңмен және нағашымен де байланысты болмақ. Ал мұндай ағашы және жыны толық жетілмеген еркек әтек немесе қатынбасты, шайтан болады. Ал шайтанды, жүктелуді меңгермей қаны қуаттанып, жан жетіліп адам баласы да пайда болмайды. Адам жаратылыстан ақылды күрделі періште болып, тек жынды алумен ған жыныстың пайда болатынын естен шығармаған жөн. Құранда ашық аяттармен ескертілген адам баласының шайтандармен достары шайтан жамағаты болып, ал қастары тақуа болатын болса, сол сияқты жындардан да шайтанмен достары жын-шайтан, ал Аллаға құлшылық қылушылары кісі болып аталатынын ескертеді. Және тек кісімен ғана достаса білген адам баласы ғана тақуа «бірлікке» жетіп шәкіртеріне пір (бірлеуші) бола алады. Міне осындай жындармен адам баласының толық аруаққа айналуын мазақтаған бүкіл дін ислам ғалымдары өтірікші тажалдарға айналып, қиямет мезгілінің үкімін тездетуге ат салысып, шайтан жамағаттары болып саналатынына жазған кітаптары мен берген пәтуалары айқын әшкере дәлелдеп тұр. Енді құрандағы 30-парадан иман жарығын алумен 60-бұтақты иман негіздерін меңгеріп, ал енді көктік 10-саны және 17-санды «Ісра» сүресімен көрсетілген Мұсаға, Ғисаға, Нұх, Дәуіт, Сүлеймен т,б ғылым берілгендерге түсірген парақтарды (сұхуб 20-133;135 аяттарды қара!) меңгеру арқылы, Алла жолында соғысып көктегі жеті жолға жалғануды иманның 70-бұтақты шежіре ағашын меңгеру болып табылады. Және иман келтіру үшін әуелі жүрек тазартудың мұсылмандық 7-амалын меңгеру керек. Сонда ғана иманның 60-бұтақты белгісі, иман ағашы және әрбір нәрсенің пары болу керек; иманың 60-бұтақты ағашына жалғанудың 3-сипаты болып «Мүлік», 67-ші сүре, «Нұх» 71-сүре және қиямет күндік 82-сүре «Ынфитар» болып саналады. Ал 70-бұтақты иман ағашы «Мүрсәләләт» 77-сүре; 81-сүре; 92-ші «Шарх» Мұхаммед пайғамбарымыз меңгерген сан және уахи алу ерекшелік, қасиеті болып табылады да және көктегі жұлдыздарға толық жалғанумен көрнісін табады. Бұл жай ғана мысалдармен иман келтірудің ғылымдық негізін аталармыз «Ар» деп жаннан да жоғары қойып, иман сөзі Мұхаммед пайғамбарымыздың; «Мен бір сөзге көптеген ұғымдарды енгізу үшін келдім» деген пайғамбарлық дәрежесі болып, Раббымыздың енді пайғамбарлар келмейді деп ескертуі де діни, философиялық сөз атауларының тек құранды өзге тілдерге аударып кітаптарға айналумен ғана яғни елшілік істердің жалғасуымен ған жүретінін ескерткен. Енді пайғамбарлық пен елшіліктің, Құран мен кітаптың білімдік сырын түсінбей-ақ хазірет, дін ғалымы, филосов-абыз, жазушы, не басқалай ел басқарушы болып, халыққа ақыл айтудың да астарында тажалдық әрекеттер тұрғанын естен шығармаңыз. Аталарымыздың дәстүрімен; Өтеубойдақ атамыз «Шипагерлік баянда» баласына екі жерде әдейі қателіктермен жазып, соны тапсаң онда санаң бар болғаны деп ескерткен екен. Сондықтан кімде иманы бар болса, сонда құпия жан білімі яғни санауышы болуы хақ. Ал енді сөз астарын түсінбейтін тажалдық пенделерді аталарымыз иманға теріс «Білдіман» деп атап, осындай өзін білдіман қатарында емеспін, дейтін пенделерге иманның тағы құпия сырлы екі санын әдейі жасырып, қателіктермен баяндап отырғанымызды тауып көрсін. Егер кім бұл сандарды тауып құраннан кітаптық жүйесін шығара білсе, онда хазірет немесе дін ғалымы емес тек имамдық қана дәрежесінің барлығын растап, ал дін ғалымы, хазірет болу үшін бұл білім жеткіліксіз екенін біліп, оған алдағы басылымда ислам әлемінің қазіргі таңдағы шейхтық, ғалымдық білімдерінің тажалдық ситпатқа айналып, исламды бөлшектеп құран ғылымына, Раббымыздың түсіргені мен түсіріп жатқан кітаптарына, хикметеріне ашық соғыс ашқандар екенін әлемге де жариялайтын боламыз. Қиямет мезгілі осындай ақ пен қараның жақсы мен жаманның шек арасының ажыратылумен ерекшеленетін Раббымыздың білімінің ашық білінетін күні болып саналады.
Қазақ дін ұстанымдағы қиямет мезгілдік белгілері.
Пайғамбарымыздан; «Расында сендер өздеріңнен алдыңғылардың (ата-баба) әдет-ғұрыпына сүйем бе сүйем (қол өнер т.б) кез бе кез (жерге, табиғи ортаға) ілесіңдер, тіптен олар кесірткенің ініне барып кірсе (тау-тасты, ағаштарды қадір тұтпақ түгіл) де оған кіресіңдер»-деді. Біз; «Уа Алланың елшісі! Яһудилер мен християндарды айтып тұрсыз ба?-деп сұраған едік, ол; «Басқа кім болушы еді?» деп айты.» (1378,3456 өсиет) Енді исламмен ғұрыптық амалдары сәйкес келумен қазақтың негізгі мұрагерлік тайпаларынан тұратын қыпшақ елінің ислам дінін ерікті түрде қабылданған ерекшелігі де ата-бабамыздың әдет-ғұрпының қашаннан да исламдық екенін растайды. Сондықтан Укаша сахаба бастап барған қыпшақтардың пайғамбар қасына жиналған түрлі елдерден және араптардан құралған сахабалармен тізе қосып, ислам дінін алғашқы қабылдағандар екенін де растайтын пайғамбарымыздан қалған өсиеттер бар. Және біздің масхабтық ғалымдардың қазақтың ежелгі дін ұстаным салтын шариғатта жоқ-деп қаралауынан, аруақтық ілім ғұрпымызды ашық жаламен қудалауынан да пайғамбарымыздың араптарға қарап айтылған өсиеттерін ойып алып, парларын іздемей құранға қарсы қойып, өтірікші атап өздерінің 30-сипатты тажалдарға айналғандарын да бір ғана осы өсиет растап тұрғаны сөзсіз. Енді қазақ халқының Қадір ата аруағына және Қызыр ілияс, Ғайып ерен қырық шілтен және әулиелеріне, қасиетті ата-бабаларына табынып, Аллаға және Бірге, бірліктеріне, ақиреттік пірлеріне сиыну сияқты аруақтық ілімінің бір сипатын; « Қадірдың (Хадыр) аталу себебі, ол аппақ жерге отырғанда, оның арқа жағында көк майса жайқалар еді» -деген (1329; 3402 өсиет) «Жер бетін шарлап саяхат құрыңдар, тәндерің сауығып пайдаға кенелесіңдер» (475-өсиет) «Әр алуан жерді аралап жүрген саяхатшылар Алла тағаланың алдында ораза баспалдағына аяқ баса алады.» (485-өсиет) «Саяхаттың ең пайдалысы; Қабір басына барып тұрыңдар, бұл сендерге болашақ өмірлерің туралы ескертеді.» (467-өсиет) «Азаптың ажалымен өлген адам, ақирет күні өз тегінен шыққан жетпіс (70) адамға жәрдемдесу мүмкіндігін алады.» (999) деген пайғамбарымыздың өсиетеріне ашық жала қойып, пайғамбарымызды өтірікші атап, кәпір болғандығын құран аяттары да; «ондай қабірлерден үмітін үзгендерді, кәпірге айналған елдерді дос тұтпаңдар» (60-13) деп ашық ескертеді. Және жоғарыдағы дін басшысы болған хазіретіміздің Құран өзіне дейінгі хабарларды яғни парақтардың күшін жояды деген өтірік пәтуасын, пайғамбарымыз; «Мен, атам Ыбырайымның дұғасы, бауырым Исаның сүйінші хабары және анашым Аминаның көрген түсімін.» (Хаким 453) ашық ескертіп және мұндай пенделердің тажалға айналғанын да растап тұр. Және Құраннан кейінде парақтардың, пара кітаптарының оқылып, уахидың түсе бертінен; «Дұға түскен нәрсеге де түспеген нәрсеге де пайдалы. Уа, Алланың пенделері, дұға қылыңдар!» (Ибн Омардан) деген өсиетпен намаз оқып дұға жасаудың өзі әлі түспеген аян, уахиларды шақырумен, көріп, жорып іс қылумен маңыздылығын яғни аруақтың келетінін, түс болып түсетінін сүйікті сахабамыз да ескертеді. Осындай пайғамбарымыздың жүздеген өсиеттері мен және өзі де намаз қылып орындаған сүннетеріне ашық жала қойып, қазақтың дәстүрлі дін ғұрпын «Серік қосу, шерік қосу» деп айыптап, оған ғұлама аталған ғалымдарымыз бен ел басшыларын да қалай сендіріп, заң жүзінде үкім шығартып, өз халқын жақсылықтан тыйудан, бір-бірінен қайыр жасаудан шектеп, аруағын мазаққа айналдырып, жастарымызды, ел тұрғындарымыздың басым бөлігін ата ғұрпынан ажыратып, мәңгүтке айналдырудан артық қандай тажалдық әрекет және қияметтік басқалай мерзім керек? Қиямет мезгілі дегеніміздің өзі жын-шайтан пенделерінің үстемдікке жетіп, құранның ілімдік сипатының жоғалуы болып, ондай жағдайды қалыптастыратын білімді бірақ ілімділігі жалған ортасын таба алмаған ғалымдардың тажал болып халыққа қайғы-қасірет сынақ болуынан да осы қияметтік мезгілді растайды. Пайғамбарымыздың; «10.Жансыздар да (жын-шайтандар, шеріктер) сөйлейді. 11.Аманатқа қиянат жасалады» « 5.Жақсылыққа кедергі жасалады. 6.Еркектер жібек киеді.» деген әулиелігі де артығымен қазақ елінде орындалғаны да даусыз. Еркектеріміз жібек киім түгіл, қатын сияқты жалаңаштанып, қисық, жүн-жүн дінсіз жерлерін, балтыр сирақтарын да айқын көрсетіп кеткенін де біле білмейміз. Және ел басшы білімді қауымның да европалық салтты, мәдениеттілік ұстанымы қылып; Беріш руының ақыны Мұрат Меңдіқұлұлының болашақ ел басқарушы, билердің мұндай қияметтік сипатын; «Киім кисе, жеңі жоқ, Етегі бар белі жоқ. Бармақ сияр жері жоқ, Қатпа болған түйедей, Киеңкі болған биедей, Ел билейді бір сымпыс. Екі бұты тыртиған.» деп және ол кездегі қияметтік жастардың да; «Мен қауіп еткеннен айтамын, Ақ борықтай иілген, Кейінгі туған баланың Ұстай ма деп білегін. Шая ма деп жүрегін, Шашын, мұртын қойдырып, Ащы суға тойдырып, Бұза ма деп реңін. Адыра қалғыр заманның, Мен жаратпаймын сүреңін.» Әйел затының тән сұлулығынын дәріптеп, жалаңаштанумен тексіз, білексіз баларды өмірге әкелетінін және мұндай ар киімінен айрылғандардың ұрпақтары да діл білімінен жұрдай болып, оның белгісі білек пен, жүрекке қатыстылығын аталарымыздың жан ғылымын жетік білгендігі даусыз. Ал, тағдырынан иман білімі жазылып, білегі таза туғандарды шайтан әдемі көрсетіп қыздарымыздың қолтыққа дейін қолын, аруағын жалаңаштап жүру әдетінен жүректегі иманның жуылып кететін, бақтың теріс айналып, ондай пенделердің бақытсыздыққа тез ұшырауын аталарымыз құранда сандар тағлымымен, көктегі кітаптан уахимен ған оқылатын сырын қалай білген егер тура жолда болып, дінді, сопылықты меңгермесе? Осындай арсыздықпен тағдырмен берілген жүректегі иман дәні жуылып, ғұрпымыздың жоғалуына байланысты, тек жынның жетегімен, шайтанның әдемі көрсетумен асық, құштар, құмар болып некеленген жастардың артынша ажырасып жатуы осындай тажалдық әдеттен жүректердегі иманың жуылып, білектерінде май болмаудан махаббат та жанбайтынын білгеніңіз жөн. Және Бай ұлының ұрпағы Байтоқ шешенің Қыдырбай ақынға қарап бақ құсы туралы; «Біреуі бес намаздың бесінде тұр, Әлгі айтқан сөзің есімде тұр. Басыңның алақандай бәрі жылтыр, Таз бастың бақыт құсы несінде тұр» Бақ құсының намазбен, естілікпен сөзді меңгеруде және басты қадірлей білуде тұрақтайтынын екенін ескертіпті. Қиямет мезгілінде балардың шашы ақ болып туылып және таз, дінсіз қулықты жетік меңгерген бастардың көбейіп, ел басқаратын орындарда мұндай бастардың мақтанышқа айналуы да осындай қияметтік белгілерден деп біліңіз. Енді пайғамбарымыз қиямет мезгілінде; «10.Жансыздар да (жын-шайтандар, шеріктер) сөйлейді» деп ескертуінің өзінде біздің дін ғалымдарымыздың Алла пендемен тілдеспейді деген надандық пәтуаларын әшкере қылып, қиямет мезгілінде Раббымыз аруақтар арқылы сөйлеспек түгіл, хайуандарға, жансыздарға да тіл бітіріп ақыл айтқызып қоятынын ескертеді. Енді масхабтық ғалымдарымыз адамзатқа тұрақты түрде үкім болған және барлық бірліктердің патшалық негізі сандық белгісі болған; «Егер оларға періштелерді түсірсек те оларға өліктер сөйлессе де сондай-ақ олрдаң алдына әр нәрсені жинасақ та олар нанушы емес. Әрине Алла қаласа басқа. Бірақ олардың көбі білмейді.» (6-111) Бірліктерді меңгерген әулиелерді аталарымыз «Арыс» деп атап және «Ақ арыс», «Жан арыс», «Бек арыс» деген 3-жүздің негізін қалайтын арыстар адам аты емес, көркем есім жан ғылымының сипаты болып, осы аяттағы сандық мәнге байланысты қойылған аруақтық атау «Мәсәд» болып табылады. Және осы үш жүздік бірліктерден тағы 5-арыс пайда болып, және тағы құпия болған бір арыстың негізін тапсаңыз иманның 9-санды белгісі 9-арыстық сипаттан, аруақтық имандық қуаттардан тұрып, оның негізгі сипаттары 5-ші басылымда қысқаша баяндап кеттік. Ал енді бұл аятқа қарсы шығып, дінді бөлшектеген тажалдар туралы; «Осылайша әр пайғамбарға адамдардың және жындардың шайтандарынан дұшпан қылдық. Олар алдап бір-біріне жалтыраған сөздерді сыбырлайды. Раббың қаласа еді, олар оны жасамас еді. Оларды жасанды сөздермен қойып қой.» (6-112) Рабымыздың қалауынан мақұрым болғандар, аян, уахиға қарсы болып, жүректері мөрленіп, жасанды тәпсірлермен тура жолда жүрміз деп мақтанушы ел, дін басшыларымыздың; шайтан жамағаттары, тажалдар болып саналатынын ескертеді. Енді бұл аятағы; «адамдардың және жындардың шайтандарынан» деген сөз ұғымына мұқият болсаңыз жалпы жын туралы мүлде дін ғалымдарының адасуын, сөз жүзінде сынаққа түсіп шерік қарушылар болып, жасанды сөз айтушы шайтан жамағаттары яғни тажалға өтірікшілерге айналғанын білдіреді. Алдыңғы басылымда ғылымын, ақирет сырын ашып көрсетіп дәлелдейтініміз сөзсіз. Сондықтан мұндай пайғамбарымыздың өсиеттері мен сүнеттеріне жартылай қарсылық білдіріп және енді Алла адам баласына періштелер түсіріп тілдесіп, белгілерін көрсетпейді деп халықты алдағандарға; «Олар, өздеріне періштелердің келуін, немесе Раббыңның келуін, не Раббыңның кей белгілерінің келуін күте ма? Раббыңның белгілерінен кейі келген күні, бұрынан иман келтірмеген немесе сенімі бойынша бір хайыр (зиратап, құрбан шалу) істемеген біреудің иманы пайда бермейді. Мұхаммед: «Күтіңдер, шәксіз күтеміз» де» (6-158) (164) Бұл аятты мұқият жадыңызға тоқып алғаныңыз жөн. Себебі біздің дін ғалымдарымыз және филосов, білімді жазушы зиялы қауым өкілдеріне ған емес ислам әлемінен ортақ тажалдық, өтірікшілік белгіні көрсетіп тұр. «бұрынан иман келтірмеген немесе сенімі бойынша» деген сөзбен иманмен сенімнің мағынасы екі деп, сенім іс әрекетті туындатумен көрнісін беріп, иманның адамзатқа тек пайда келтірумен ғана белгісі болып, иман келтірудің, сенімді бекітудің намазадарының ерекшелігін ескертеді. Төменде өлшем бірліктерін көрсетеміз. Сонымен осындай жағдайда пайда болатын тажалдық әректерге қарсы яғни аттың сүремен бірлену сандар қимасымен, Пайғамбарымызға да Ғиса пайғамбардың көктен түсіп, Мәді пайғамбарының хикметті елшілік істерінің жерден пайда болатын уақыты 164-санды қиямет мезгілінің ақиреттік, тылсымдық есеп беру күні әрбір 164 жылда келіп тұратынын замандық есептік жағдайды ескертіп тұр. Негізінен григорян уақыт өлшемі күн, апта санауымен жер тіршілігінің жылдық есебін көрсетсе, ал көктік ақирет өмірлік жылдар есебінің, заман өзгерсінің санауы болған хижра жыл санауымен есептесек, онда осы таңда енді біз 9-шы есеп күніне кіріп тұрғанымыз сөзсіз. Енді бұл аятта да сенім мен иманның мағынасы екі екенін де ашық ескертіп, сенім әрекетке айналмаса, иман өспейтінін ескертіп, Ғиса пайғамбарымыздың; «
Достарыңызбен бөлісу: |