Есімдіктің морфологиялық ерекшеліктері. Есімдік те –өзіндік түрлену жүйесі жоқ сөз табы. Алайда заттық мағыналы есімдіктер сияқты зат есімге тән қосымшаларды да қабылдай алады. Сондай-ақ белгі мағыналы есімдіктер заттанып, зат есімдердің қосымшаларымен түрлене береді. Мысалы, Ол оқи да, жаза да білмеуші еді. Мұны көріп тұрған Берікбол мен Малтабар сарттың дүкенінен шықты. Есімдіктің ерекше морфологиялық ерекшелігін сөз етушілер жіктеу және сілтеу есімдіктерінің септелуін ерекше құбылыс ретінде көрсетіп жүр.
А.с.: мен, бұл
І.с.: ме-нің, мұ-ның
Б.с.: ма-ған, бұ-ған
Т.с.: ме-ні, мұ-ны
Ж.с.: ме-нде (мен-де), мұ-нда
Ш.с.: ме-нен, бұ-дан
К.с.: ме-німен (мен-і-мен), бұ-нымен (бұ-ны-мен)
