302
азулы жыртқыш немесе сарғылт түсті үлкен мысық – арыстан бо-
луы мүмкін. Сөзді естілуінше жаза салу машығы қай кезеңде де, қай
жазбаларда да орын алғанын жоққа шығара алмаймыз. Сондықтан
Шоқан жинаған қолжазбаның өзінде
сарымсақтай азулы
деп жа-
зылса және түпнұсқа жазуын (орфографын) сақтап қазіргі жазуға
келтіріп транскрипциялаған күнде де бұл сөздің
сармысық
екенін
жол соңындағы сілтемеде немесе мәтінге ұсынылатын комментарий-
лерде қоса көрсетіп отырған жөн. Әйтпесе ащы жуа – сарымсақ пен
арыстан сияқты аңның атауы бірдей еместігі көрініп-ақ тұрғанын
жақсы білеміз.
Су
. Ноғайлы цикліндегі қазақ жырларында
өзен
сөзімен қатар осы
сөздің мағынасында көбіне-көп
су
сөзі қолданылған: «Үш алпаты
үлкен
су
, Сені тағы алдырттым» (Едіге батыр); «Толықсыма, тұнық
су»
(Сонда); «Қырында киік жайлаған,
Суында
балық ойнаған...
Суда
жүзген ақ шортан» (Асанқайғы, XV ғ.).
Айдынды
сулар
, аймақ көл,
Тасыса дөңбек келтірер (Шалкиіз, XV-XVI ғ.).
Қоғалы көлдер, қом
сулар
Кімдерге қоныс болмаған? (Шалкиіз)
Мұндағы қом
сулар
– толқынды өзендер.
Тоғай, тоғай, тоғай
су
.
Тоғай қондым, өкінбен (Доспамбет, XVI ғ.).
Ноғайлы цикліндегі
су
сөзінің жиі кездесетін себебі – ноғай
тілінде өзенді негізінен
су
деп атайды.
Су
сөзінің «өзен» мағынасы
– көне түркі тілдерінен келе жатқан қолданыс (ДТС, 515). Су
«өзен» мағынасында тек ноғайлы дәуірінің жырларында ғана емес,
қазақтың өзге жырларында да кездеседі: «Бір
су
бар ұзын аққан
теріс түстіктен» (Қозы Көрпеш-Баян сұлу); «Жетелеп қара атты
суға
келдік» («Арқалық батыр»).
Қазірде де қазақ тілінде «өзен» мағынасында
су
сөзі қолданыла
береді. Бірақ әдеби тілдегі номинатив атау – өзен. Демек, «өзен»
мағынасындағы
су
сөзі ертедегі өлең-жырлардағы ескіліктің бірі деп
танылады. Түсіндірме сөздіктерде «көне» деген белгімен беру керек.
Сарыкөл, Самар сынды
су
.
Мынау Самар деген
суыңыз
,
Мынау Жайық деген
суыңыз
,
Мынау Еділ деген
суыңыз
,
Мынау Сахмар деген
суыңыз
(Шалкиіз).
Еділ, Жайық арасы,
Екі
судың
саласы (Шалкиіз).
Достарыңызбен бөлісу: