ақ ту
[Найманның падшаһы] Тайан ханның
тоқуз пайалы
ақ туқы
бар ерді.
АЛА БАРГАһ АҚ ОРДА –
ала тулы ақ орда
. ...атланыб чықсаң
йер хучагі дек
ала баргаһ
ақ ордаң ... бар.
АЛА ЙУНТЛЫ –
алалы жылқы
.
Ала йунтлы
, йағни туар қарасы
йахшы болғай.
АЛАЧ МЫҢЫ –
қазақ халқы
. Қазақ тайпа одағының жалпы,
алғашқы атауы. Майсара ақуам қаум
алач мыңы
ерүр... Әммә
алач
мыңы
арасында ұлұғы тарақ тамғалы Жалайыр болғай.
АЛТЫН ХАНЫМ – титул:
ханның үлкен әйелі, бәйбіше, ханым
.
Ондан сұлтан ...
алтын ханым
Байм бегімді туған ерді. Татлы
ханым
,
Чуйум
ханым
– Ондан сұлтаннын қатындары.
АРИҒ –
ару, сұлу
. Аның бір пакиза
арығ
хатуны бар ерді.
АТА – 1)
әке
, 2)
ата
. Соң
атасы
орныға ол ‘ал аһду падшаһлық ол
биледі. Қара хан
атасы
тұрған йуртында ерді.
АТА – Бай Соңқур Чингиз ханның бешінші
атасы
ерді.
АТАБЕК/АТАЛЫҚ –
хан балаларының (ұлдарының)
тәрбиешісі, регент.
Уа қарачулары,
аталық
, емелдешлері хан
хазратларының үстіне нисарлар қылдылар.
АТЫ ЙАХШЫ –
атақты, белгілі.
Йыл йашасун, йүз йашасун
аты йахшы
Барис хан.
АТҚЫЧЫЛ –
мерген
. Оғланларының ұлұғы ерді Кучар атлығ,
бағайат
атқычыл
мерген ерді.
АТ УЛАҒ –
ат-көлік
(
улағ
– жүк артатын көлік малы). Қаһан
ләшкәр ач уа сусақлығ етсәләр, туар қара,
ат улағы
һарығай...
АТЫ ЧАУЫ –
атағы
. ...Хытай ләшкәрі білән мундағ харб
қылышыб, атраб жаһанда
аты чауы
чықты.
АШҚАРА ҚЫЛ –
әйгілеу, жария ету.
[Хатун] қоруқты әгәр
аш-
кара
қылсам
Худайға табунмақны, аны оғлы білә біргә өлтүргей теп
сақынды.
БАЗИРГЕНЛӘР –
сауда жасаушылар
.
Базиргенләр
бізге алтун
білә суқуған тонлар уа таңсуқлар, йахшы нәрселер алыб келүрлер.
БАҚТҰРДЫ –
бағындырды
. Бату булар білән... көб уилайатлар-
ны
бақтурды
.
БАҚШИШ ҚЫЛУ –
табыс ету, сыйлау, тарту ету
. Аны һәм кім
ерсә гә
бақшиш қылды
. Хасса өз ләшкәрін аңа
бақшиш қылды
.
БАУРЧЫ/БОҚАУЛ –
хан сарайында ас-суды басқарушы
. Қара:
боқаул
. Анларның қымыз ічетурған алтын айағы бірлә бір
баурчысын
алды.
БАҺАДУР – 1)
ер жүректі, батыр адам
. 2)
батырға берілетін
атақ, титул.
Көбінесе бұл титулды Шыңғыс ханның аталары мен
322
ұрпақтары иеленген: Бартан
баһадур
, Субутай
баһадур
, Тоқучар
баһадур
, Иесуге
баһадур
(Шыңғыс ханның әкесі).
БЕГИ/БЕГІМ/БЕГИМ – титул:
бикеш
(әйел есімімен тіркесте
келеді) Сойур Қоқты
беги
, Алақай
беги
, Йахшым
беги
. [Чингиз
ханның] улуғ қызы – Фужин
беги
атлығ ерді.
БЕГІМ – титул:
монғол, қазақ хандары әйелдерінің атағы,
ханым
. Байм бегім (Шыңғыс ханның әйелі), Йахшы
бегім
(ол да),
Дәдем
бегім
.
БЕК – 1)
әмірші, нойан, ханнан кейінгі екінші билеушінің
атағы
; 2)
ақсүйек, бекзада.
Бірі хан, бірі
бек
болуб йүрүр ерді... Чин-
гиз ханда бу төрт
бек
мағлум турур.
БЕК – титул:
әмірші
. Андын [соң] Хоразми
бек
болды. Андын Ха-
сан
бек
болды. Андын Шейх Мамай мырза улусны биледі, әмма өзі
бек
болмады. Мұса
бекнің
оғлы Шейдақ
бек
болды.
БЕК – жалқы есіммен келеді. Қадырберді хан білән Едіге
бек
тоқуш қылдылар.
БӘНДӘ – басыбайлы адам. Ораз Мухаммед
бәндәләрні
туснақдын
алыб азад қылды.
БИ –
ру, тайпа басшысы, билеуші, бек.
Тасуқа
би
, Сейдой
би
.
Қадырғали
би
, Қосум
би
. Синонимі:
бек
.
БОҚАУЛ/БАУРЧИ –
хан сарайында ас-суды басқарушы.
Шыңғыс хан енгізген 10 түрлі қызмет иесінің бірінің атауы. Толағай
бек
баурчы
ерді, Онгур нойан уа
боқаул
баурчы
ерді.
БӨЛӘК –
сыйлық
. Ол елчілер өзләрі білән ақ саңқурлар,
бөләклер
келтүрді.
БӨРТЕ –
жылға, өзен тарамы
. Жайыкдан чықған Елек суы ту-
рур. Андын [йоқары] үч
бөрте
чықар.
БҰЛҒАҚ –
аласапыран
(қарсылық әрекет кезіндегі). Арикан
Йеке... Ариц Букенің
бұлғақында
өлді.
БҰЛҒАҚЛЫҚ –
аласапыран кезең
. Ол уақтыда кім Ариқ Букенің
бұлғақлығында
йығылып ерді.
БІТІЛУ –
жазылу, баяндалу
. Ол хикайатны
бітіділәр
. Бу мың асл
насхада
бітілген
йоқ ерді.
БІТІЛДІ –
жазылды, баяндалды
. Нух ғалайассаламдын беру
Оғузға дегәч... Чингиз хандын бұ заманға дегәч – тамамысы
бітілді
.
ЕКЕ/АҚА – қара:
ақа
.
ЕКЕЧІ – көне.
Титул –
дәреже атауы
. Хатун титулы қызметтес,
көбінесе қумаларға берілген. [һулагу ханның оғлы Йушмут] қумадын
туғуб ерді, [қуманың] аты Нуқачин
екечі
атлығ ерді.
БІТУ –
жазу, баяндау
. Жочи ханның он төрт оғлының атларыны
бітүдүк
.
323
ЕЛ – 1)
ру-тайпалар одағы, мемлекет
; 2)
күшпен не еркімен
бағындырылған тайпа.
Ел болды
– бағынды,
Ел қылды
–
бағындырды. Ол уақтда да уйғурның падшаһы Иди Қут
ел болып
Чингиз ханға қуллуқға келді.
ЕЛ БОЛУ –
татуласу, бірлесу
. Аның білән
ел болур
ердім.
ЕМЕЛДЕШ –
емшектес
(бір әйелдің сүтін емгендер), гинонимі:
көкілдеш, емшектес. Уақарачулары, аталық(лары),
емелдешлері
хан
хазратларының үстіне нисарлар қылдылар.
ЖҰДА БОЛДЫ –
айрылып қалды, айрылды, жетім қалды
.
Ораз Мұхаммед... секіз йашында улуғ бабасы Шығай хандын
жұда
болдылар
(жетім қалды). Уа Чингиз хан ол қыш Оң хандын
жұда
ерді
.
ЙАҒЫЛАШУ –
жауласу
. Екінчі оғлы Алтан ерді. Чингиз чин
білән
йағылашты
, бір йарашты.
ЙАЗҒЫСЫН –
жазда, жазғысын
. Чингиз хан бу йылларда
йазғысын
өз үйінде ерді.
ЙАЗЫ –
дала, жазық дала
. Күнлерде бір күн Оғуз
йазыға
аңла
чықды.
ЙАЙЛАҚ, ҚЫШЛАҚ –
жайлау, қыстау
. Мауази
йайлақы
,
қышлақы
берілді.
ЙАРАШМАҚ –
келісімге келу
. Таңкут падшаһы ел болды.
Иарашмақға
тіледі.
ЙАРАШМАҚЛЫҚ –
жарасу, жараспақтық
.
Йарашмақлықны
охшатыб елчі йіберді.
ЙАРЛЫҚ –
бұйрық
(әскери).
Йарлығына
ерміш йа қайталы му?
ЙАСАҚ –
тәртіп, жосық
. Сізлер кім мен дін соң мен буйурған
йасақны
бузманыз.
ЙЕҢГӘЛАТА АЛУ –
жеңгелей алу
. Чарақа Бай соңқурның хату-
нын
йеңгәлата алды
.
ЙЕСІР –
тұтқын
. Келіңіз, бізнің малымызны,
йесірімізні
алыңыз
теп. [Чингиз хан] уилайат Таңқутны чапыб, бисйар
йесір
келтүрді.
ЙЕСІР –
тұтқын
. Аны һәм
йесір
етіб алыб келген ерді.
ЙОСУН ЙАСАҚ –
жөн-жосық, заң
. Уа
йосун йасақ
йолунда ғақл
уа кифайат тапмасалар.
ЙҮЗ БЕГІ, МЫҢ БЕГІ, ОН БЕГІ – Түркі-моңғон қауымдарының
әскери бөлім (ондық, жүздік, мындық) басшылары. Соң улуғ болды.
Йуз бегі, мың бегі
болды.
ЙҮЗ ҰРУ –
бет алу, бет алып жүру
. Менің сүңгәгімні турған
сандуқны алыб, өз уилайытыңызға
йүз уруңуз
.
ЙУРТ –
жұрт, ел, халық, ұлыс
. Моғолстаннын
йурты
кім бу
тәнрәде бір біріне би уста ерді.
324
ЙІГІТЛІК –
жас кез
. Атасы Қачиун
йігітлік
де өлді.
КАЗИК –
әміршінің жеке күзетшісі
. Синонимі –
чора
. Бурғучы
нойан Чингиз ханның
чора
ағасы ерді.
КЕЧӘ –
түн
.
Кечәні
күндүз қылыб айтмай атланған. Чингиз хан
бір
кечә
уйқусында түш көрді.
КЕЧӘ КҮНДҮЗ –
күні-түні.
Дайим
кечә күндүз
бір кесә мәй ишсе,
оны йад қылмады. Ол оғұл үч
кечә күндүз
анасынын сүтін еммәді.
КИТАБСЫЗ ҚАУМ, КИТАБСЫЗ ХАЛЫҚ – термин:
жабайы
қауым
(
мәдениетсіз, яғни Құран, Інжіл, Тәурат сияқты кітаптары
жоқ жұрт
). Ол замандын соң атрак алам
китабсыз
қаумда тарих йоқ
ерді.
Китабсыз
күн туғушындағы халық оның нәслі турур.
КӨПӘЛУ –
көбею
. Өсе өсе бурунғы хадинге келді,
көпәлді
.
КӨШЕ/КӨШӘ –
тұрған орын, мекен, жер
. Нечүк ұлуғлар дын
йырақ болуб бір
көшеде
екі оғлы білән біргә олтуруб көп насихатлар
айды. Һәрбір
көшеде
озғун болған ләшкәрні өзіне йығды. Андын ба-
рыб бір
көшеде
йықылды.
КҮН ТУҒУШ –
күншығыс
. Йафесні
күн туғуш
таба йіберді.
КҮРЕН –
мың үйлі ауыл.
һәр бір
күренде
мың үйлүк халқ [бар]
ерді.
КҮЧ БЕРУ –
жақтасу
. Шул қаум... раст көңлі білән Чингиз ханға
күч берділер.
ҚАЛ’А –
елді мекен, кішігірім қалашық
. ...анларның нечә
һазар
қал’асын
алыб... Қырым білә түркнің һәр бір суын, йайлағын,
қонушын алыб.
ҚАРА ХАЛҚ –
қара халық, бұқара
. Кермен шаһарының беклері,
мырзалары,
қара халқы
– екі йүз кіші анда хазр ерді.
ҚАРАУЛ –
ұрыс-соғыста жау жолын бақылайтын топ
. Тоқучар
нойанны екі мың атлығ білән
қараул
қойды.
ҚАРАЧУ – термин:
ханның кеңесшісі, сановник
(ал соңғы бір-
екі ғасырда қазақ тілінде
қарашы
сөзі «тәуелді, бағынышты, қара
халық өкілі» деген мағынада жұмсалған). Барча
қарачу
, беклердін
улуғрағы ол ерді. Аның оғланлары бисйар бар ерді. Тамамы
қарачу
улуғ ерді, чора ағасы.
ҚАРАЧУ УЛУҒЛАР –
қарашы ұлықтар.
Андағ кім әгәр
қарачу
улуғлары
Чингиз хан заманында бар ерді.
ҚАРЫНДАШ – 1)
туыс, рулас
. Бағзи
қарындашлары
білән бір
еділәр. Нурин ақтачы шуның
қарындашлары
турур. Чингиз ханның
улуғ хатуны Бөртә Фужин аларның
қарындашы
ерді.
ҚАРЫНДАШЛАР –
туысқандар, руластар
. Харан баурчы...
Меңгү ханның хизматында ерді, анларның
қарындашлары
ерді.
ҚОНАҚЛАУ –
қонақ ету
...меһманны йахшы
қонақлағай
.
325
ҚАУМ –
тайпа, ел, тайпалар одағы
. Чингиз хан заманында бар-
ча қыйат
қаумын
Чаңшиут башлар ерді. ...
қаумлары
бисйар үкүш көб
турур.
ҚОРУҚ-И БУЗУРГ –
үлкен қорық
. Өз йерінде бурун уақтда
жаһат
қоруқ-и бузург
та’ин буиуруб ерді.
ҚОРЧЫ/ҚУРЧЫ –
әміршінің
садағын алып жүруші, құршы,
оққағар
(телохранитель). (Шыңғыс хан енгізген он түрлі қызмет
иесінің бірінің аты)
Қорчыларға
буйурды.
ҚУМА/ҚҰМА –
Достарыңызбен бөлісу: |