Ұстазыма
Есігін мектептің мен ашқанымда,
Өмірге тұңғыш қадам басқанымда.
Алғашқы көзіме айдай көрінген сен,
Білімнің жарқыраған аспанында.
Мен онда асау тайдай бала күнім,
Шалдуар ұқпайтұғын өмір тілін.
Жүрек пәк, көңіл ақ, ойым шолақ,
Өмірім - жаз, ақылым аз, олақ тілім.
Мен де онда бала көңіл шалықтаған,
Алымда мақсатым жоқ анықтаған.
Сен сонда тәрбиелеп көзімді ашқан,
Оқыту, үйренуден жалықпаған.
Сен маған сегіз жастан танытқан хат,
Өмірде мынаны сүй, мынау деп жат.
Талпынтып мені әлпештеп өсірген сен,
Баулыған балапандай темір қанат.
Жазуды үйреткен сен «ана» деген,
Отаныңды анаңа бала деген.
Абай атын жазуды сен үйреттің,
Сен тұңғыш таныстырған данаменен.
1936 жыл.
Достарыңызбен бөлісу: |
